مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = {{عربی|اندازه=93%| فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ ﴿۶۱﴾}}|بنابراین، پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم.

}}

به گفته [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] مفسران اتفاق‌نظر دارند که ابناءنا در [[آیه مباهله]] اشاره به [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]]، نساءنا اشاره به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و انفسنا اشاره به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] دارد.<ref>مرعشى، إحقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶</ref> همچنین [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] احادیثی که دلالت دارند بر اینکه آیه مباهله در شان [[اصحاب کساء|آل عبا]] نازل شده است را [[تواتر|متواتر]] دانسته است.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ج‏۱، ص۶۷.</ref> در کتاب [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|احقاق الحق]] حدود شصت منبع از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] ذکر شده‏‌اند که تصریح نموده‏‌اند آیه مباهله درباره این افراد نازل شده است.<ref>نگاه کنید: مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶-۷۲.</ref>

[[امامان شیعه]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، الفصول المختاره، ۱۴۱۴ق، ص۳۸؛ طباطبایی، المیزان،  ۱۳۵۱/۱۳۵۲، ج۳، ص۲۳۰-۲۲۹.</ref> و برخی از [[صحابه|صحابه پیامبر]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به طباطبائی، المیزان، ۱۳۵۱/۱۳۵۲، ج۳، ص۲۳۲.</ref> نیز برای اثبات [[فضایل امام علی(ع)]] به این آیه احتجاج کرده‌اند.