confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(←در فقه) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''اِخلاص''' انجام دادن عمل تنها برای [[خدا]] و پاک کردن [[نیت|نیّت]] از غیر خدا است. واژگان مشتق از اخلاص در آیات [[قرآن]] با تأکید بر مفاهیمی مانند انجام طاعات و [[عبادت|عبادات]] فقط برای [[خدا]]، دل بریدن از غیر او و عدم درخواست اجر از غیر خداوند و نفی [[شرک]] و ریا به کار رفته است. | '''اِخلاص''' انجام دادن عمل تنها برای [[خدا]] و پاک کردن [[نیت|نیّت]] از غیر خدا است. واژگان مشتق از اخلاص در آیات [[قرآن]] با تأکید بر مفاهیمی مانند انجام طاعات و [[عبادت|عبادات]] فقط برای [[خدا]]، دل بریدن از غیر او و عدم درخواست اجر از غیر خداوند و نفی [[شرک]] و ریا به کار رفته است. | ||
در دانش‌های گوناگونِ [[فقه]]، [[اخلاق]] و [[عرفان]]، اخلاص با تعابیر متفاوتی بیان شده است. در [[فقه]] در باب‌های مربوط به عبادات مانند [[نماز]] و [[روزه]]، اخلاص، رکن اصلی [[نیت|نیّت]] بیان شده است. در اخلاق، اخلاص را پایه رفتار اخلاقی و روح عمل، تنها راه رهایی از [[شیطان]] و ملاک پذیرش و درستی رفتار می‌دانند. در عرفان به عنوان یکی از منازل سلوک عرفانی که دارای مراتب و درجاتی است مطرح شده است. همچنین در [[ حدیث|روایات]] اسلامی برای اخلاص ثمرات و مراتب و برای شناختن افراد مخلص نشانه‌هایی ذکر شده است. از نظر روایات، برای این که عملی خالص باشد باید قبل، حین و حتی بعد از انجامش برای [[خدا|خداوند]] باشد. | در دانش‌های گوناگونِ [[فقه]]، [[اخلاق]] و [[عرفان نظری|عرفان]]، اخلاص با تعابیر متفاوتی بیان شده است. در [[فقه]] در باب‌های مربوط به عبادات مانند [[نماز]] و [[روزه]]، اخلاص، رکن اصلی [[نیت|نیّت]] بیان شده است. در اخلاق، اخلاص را پایه رفتار اخلاقی و روح عمل، تنها راه رهایی از [[شیطان]] و ملاک پذیرش و درستی رفتار می‌دانند. در عرفان به عنوان یکی از منازل [[سیر و سلوک]] عرفانی که دارای مراتب و درجاتی است مطرح شده است. همچنین در [[ حدیث|روایات]] اسلامی برای اخلاص ثمرات و مراتب و برای شناختن افراد مخلص نشانه‌هایی ذکر شده است. از نظر روایات، برای این که عملی خالص باشد باید قبل، حین و حتی بعد از انجامش برای [[خدا|خداوند]] باشد. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
===در عرفان=== | ===در عرفان=== | ||
در | در [[عرفان نظری|عرفان]]، اخلاص به پیراستگی عمل از هرگونه آمیختگی تعریف شده،<ref>کاشی، شرح منازل‌السائرین، ۱۳۷۹ش٬ ص۶۸ ؛ ابن قیم جوزیه، مدارج‌السالکین، دار الکتب العلمیه٬ ج۲، ص۹۶.</ref> و بیست و چهارمین منزل [[سیر و سلوک]] دانسته شده است.<ref>کاشی، شرح منازل‌السائرین، ۱۳۷۹ش٬ ص۱۲-۱۴.</ref> | ||
برخی گفته‌اند: اگر [[دین اسلام|دین]] را که مجموعه معارف الهی و مسائل اخلاقی و [[احکام]] عملی است، تحلیل کنیم فقط به یک چیز منتهی می‌شود و آن اخلاص است؛ یعنی انسان، ذات و افعالش را بر این اساس قرار دهد که همگی برای خداوند واحد قهّار است.<ref>طباطبایی٬ المیزان، ۱۳۷۱ش٬ ج۳، ص۱۶۲.</ref> | برخی گفته‌اند: اگر [[دین اسلام|دین]] را که مجموعه معارف الهی و مسائل اخلاقی و [[احکام]] عملی است، تحلیل کنیم فقط به یک چیز منتهی می‌شود و آن اخلاص است؛ یعنی انسان، ذات و افعالش را بر این اساس قرار دهد که همگی برای خداوند واحد قهّار است.<ref>طباطبایی٬ المیزان، ۱۳۷۱ش٬ ج۳، ص۱۶۲.</ref> | ||