Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
آیه حکمت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط =[[آیه ۳۹ سوره اسراء]] [[آیه ۱۲ سوره لقمان]] | | آیات مرتبط =[[آیه ۳۹ سوره اسراء]] [[آیه ۱۲ سوره لقمان]] | ||
}} | }} | ||
'''آیه حکمت''' آیه ۲۶۹ سوره | '''آیه حکمت''' آیه ۲۶۹ سوره بقره درباره ارزشمندی حکمت است و بیان می‌کند که خداوند حکمت را به کسانی می‌دهد که خود بخواهد و به هر کس [[حکمت]] داده شود خیر فراوان به او داده شده است. | ||
با توجه به آیات قبل و بعد این آیه، برخی مفسران مقصود حکمت را [[انفاق]] و درک جایگاه آن دانسته‌اند؛ اما معانی و مصادیق متعددی برای حکمت در این آیه گفته‌اند؛ از جمله: آگاهی از حقایق قرآن، پرهیز از [[گناهان کبیره]]، اطاعت از خدا، [[علم لدنی]]، [[نبوت]]، معرفت به خدا و شناختِ اسرار هستی و آگاهی از حقایق و رسیدن به حق. | با توجه به آیات قبل و بعد این آیه، برخی مفسران مقصود حکمت را [[انفاق]] و درک جایگاه آن دانسته‌اند؛ اما معانی و مصادیق متعددی برای حکمت در این آیه گفته‌اند؛ از جمله: آگاهی از حقایق قرآن، پرهیز از [[گناهان کبیره]]، اطاعت از خدا، [[علم لدنی]]، [[نبوت]]، معرفت به خدا و شناختِ اسرار هستی و آگاهی از حقایق و رسیدن به حق. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==شناخت آیه== | ==شناخت آیه== | ||
در آیه ۲۶۹ [[سوره بقره]] آمده که خداوند حکمت | در آیه ۲۶۹ [[سوره بقره]] آمده که خداوند حکمت را به هر کس بخواهد و شایسته ببیند می‌دهد و به هر کس حکمت داده شود، خیری فراوان به او داده شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۷.</ref> در انتهای آیه گفته شده جز [[اولوا الالباب]] (خردمندان) از این حقیقت پند نمی‌گیرند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۷.</ref> | ||
{{قرآن جدید|بقره|۲۶۹}}{{قرآن جدید|بقره|۲۶۹|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | |||
خیر کثیر در این آیه به این معناست که حکمتی که خداوند عطا می‌کند سبب شناخت انسان نسبت به نیکی و بدی و تشخیص الهامات الهی از وسوسه‌های شیطانی می‌شود. این حکمت خیر کثیر به دنبال دارد<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۷.</ref> و انسان را از آفت‌های علمی و عملی حفظ می‌کند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۷.</ref> | خیر کثیر در این آیه به این معناست که حکمتی که خداوند عطا می‌کند سبب شناخت انسان نسبت به نیکی و بدی و تشخیص الهامات الهی از وسوسه‌های شیطانی می‌شود. این حکمت خیر کثیر به دنبال دارد<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۷.</ref> و انسان را از آفت‌های علمی و عملی حفظ می‌کند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۷.</ref> | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۱: | ||
در آخر آیه گفته شده تنها صاحبان عقل و خرد این حقایق را حفظ می‌کنند و از آن بهره‌مند می‌شوند؛ اگر چه همه انسان‌ها صاحب عقل‌اند اما [[اولوا الالباب]] به همه آنها گفته نمی‌شود؛ بلکه منظور آنهایی هستند که عقل و خرد خود را به کار می‌گیرند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۴۲.</ref> | در آخر آیه گفته شده تنها صاحبان عقل و خرد این حقایق را حفظ می‌کنند و از آن بهره‌مند می‌شوند؛ اگر چه همه انسان‌ها صاحب عقل‌اند اما [[اولوا الالباب]] به همه آنها گفته نمی‌شود؛ بلکه منظور آنهایی هستند که عقل و خرد خود را به کار می‌گیرند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۴۲.</ref> | ||
==معنا و مصداق حکمت== | ==معنا و مصداق حکمت== | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۸: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
===انفاق مصداق حکمت=== | ===انفاق مصداق حکمت=== | ||
برخی مفسران با توجه به آیات قبل و بعد این آیه مصداق حکمت را [[انفاق]] و درک اهمیت انفاق در زندگی فرد و جامعه دانسته‌اند.<ref>کاشفی، تفسیر حسینی (مواهب علیه)، کتابفروشی نور، ص۹۴؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۱۱ و ۵۱۲.</ref> در واقع | برخی مفسران با توجه به آیات قبل و بعد این آیه مصداق حکمت را [[انفاق]] و درک اهمیت انفاق در زندگی فرد و جامعه دانسته‌اند.<ref>کاشفی، تفسیر حسینی (مواهب علیه)، کتابفروشی نور، ص۹۴؛ قرشی بنابی، تفسیر احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۱۱ و ۵۱۲.</ref> در واقع حکمت، پاداشی است که خداوند به انفاق‌کنندگان راستین می‌دهد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۸.</ref> گفته شده با توجه به آیه قبل، که به هنگام انفاق وسوسه‌های شیطانی انسان را از فقر می‌ترساند و بشارت خدا مغفرت و فضل الهی را وعده می‌دهد، در این آیه سخن از حکمت و معرفت است که بین این دو کشش الهی و شیطانی فرق می‌گذارد و انسان را به وادی مغفرت و فضل می‌کشاند و از وسوسه‌های شیطان می‌رهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۴۰.</ref> جوادی آملی در این موضوع گفته است تا حکمت که خیر فراوان است بهره کسی نشود توفیق انفاق پیدا نمی‌کند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۸.</ref> گفته شده خداوند به بعضی از افراد بر اثر جهاد با نفس، نوعی علم و بینش می‌دهد که آثار و فوائد اطاعت الهی از جمله انفاق و نقش حیاتی آن در اجتماع را درک کند و میان آن و وساوس شیطانی فرق می‌گذارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۴۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||