آیه حکمت: تفاوت میان نسخه‌ها

| آیات مرتبط =[[آیه ۳۹ سوره اسراء]] [[آیه ۱۲ سوره لقمان]]

}}

با توجه به آیات قبل و بعد این آیه، برخی مفسران مقصود حکمت را [[انفاق]] و درک جایگاه آن دانسته‌اند؛ اما معانی و مصادیق متعددی برای حکمت در این آیه گفته‌اند؛ از جمله: آگاهی از حقایق قرآن، پرهیز از [[گناهان کبیره]]، اطاعت از خدا، [[علم لدنی]]، [[نبوت]]، معرفت به‌ خدا و شناختِ اسرار هستی و آگاهی از حقایق و رسیدن به حق.

خیر کثیر در این آیه به این معناست که حکمتی که خداوند عطا می‌کند سبب شناخت انسان نسبت به نیکی و بدی و تشخیص الهامات الهی از وسوسه‌های شیطانی می‌شود. این حکمت خیر کثیر به دنبال دارد<ref>قرائتی، تفسیر نور‏، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۲۷.</ref> و انسان را از آفت‌های علمی و عملی حفظ می‌کند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۱۲، ص۴۲۷.</ref>  

در آخر آیه گفته شده تنها صاحبان عقل و خرد این حقایق را حفظ می‌کنند و از آن بهره‌مند می‌شوند؛ اگر چه همه انسان‌ها صاحب عقل‌اند اما [[اولوا الالباب]] به همه آنها گفته نمی‌شود؛ بلکه منظور آنهایی هستند که عقل و خرد خود را به کار می‌گیرند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۴۲.</ref>