حدیث نقطه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات روایت|تصویر=خطاطی_حدیث_نقطه.jpg|توضیح تصویر=نقاشی خط و [[خط ثلث|خط‌نگاری ثلث]] حدیث نقطه اثر محمد المشرفاوی خطاط عراقی|اندازه تصویر=|موضوع=فضیلت امام علی(ع)|صادره از=منسوب به امام علی(ع)|اعتبار سند=بدون سند|منابع شیعه=تفسیر المحیط الأعظم|منابع سنی=الدر المنتظم فی السر الاعظم}} | {{جعبه اطلاعات روایت|تصویر=خطاطی_حدیث_نقطه.jpg|توضیح تصویر=نقاشی خط و [[خط ثلث|خط‌نگاری ثلث]] حدیث نقطه اثر محمد المشرفاوی خطاط عراقی|اندازه تصویر=|موضوع=فضیلت امام علی(ع)|صادره از=منسوب به امام علی(ع)|اعتبار سند=بدون سند|منابع شیعه=تفسیر المحیط الأعظم|منابع سنی=الدر المنتظم فی السر الاعظم}} | ||
'''حدیث نقطه''' یا '''اَنَا النقطَةُ الَّتی تَحتَ الباء''' سخنی منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است که غالبا در آثار عرفانی نقل شده است. این حدیث از نیمه نخست قرن هشتم قمری مورد توجه | '''حدیث نقطه''' یا '''اَنَا النقطَةُ الَّتی تَحتَ الباء''' سخنی منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است که غالبا در آثار عرفانی نقل شده است. این حدیث از نیمه نخست قرن هشتم قمری مورد توجه بوده و مورد استناد نقطویه از فرقه‌های صوفیه قرار گرفته است. اولین بار ابن‌طلحه شافعی این سخن را از قول حضرت علی(ع) نقل کرده و [[داود قیصری|قیصری]]، [[سید حیدر آملی]]، [[حافظ رجب برسی|رجب برسی]] و [[ابن ابی‌جمهور احسایی|ابن ابی‌الجمهور]] از جمله کسانی هستند که این حدیث را به عنوان حدیث امام علی(ع) گزارش کرده‌اند. | ||
این سخن به غیر از امام علی(ع)، در آثار عرفا به افراد دیگری همچون شِبِلّی، فردی از معاصران شبلی و فردی از معاصران ابراهیم قَرمیسینی نیز نسبت داده شده است. | این سخن به غیر از امام علی(ع)، در آثار عرفا به افراد دیگری همچون شِبِلّی، فردی از معاصران شبلی و فردی از معاصران ابراهیم قَرمیسینی نیز نسبت داده شده است. | ||
اختلاف در گوینده این سخن، مرسوم نبودن نقطه‌گذاری | اختلاف در گوینده این سخن، مرسوم نبودن نقطه‌گذاری قرآن در آن زمان، بدون نقطه بودن مصاحف اولیه قرآن و استعمال نشدن واژه نقطه به معنای مصطلح آن در روایات را شواهدی دانسته‌اند که این حدیث از متون عرفانی وارد منابع روایی شده است. | ||
در تفسیر این روایت سید حیدر آملی بر این باور است که مراد از نقطه زیر باء آن تَعَیّنی است که وجود بدون قید و اسم و رسم را به محدودیت می‌رساند. همانگونه که نقطه به الف که هیچ تعینی ندارد، تعین بائیّه می‌دهد. | در تفسیر این روایت سید حیدر آملی بر این باور است که مراد از نقطه زیر باء آن تَعَیّنی است که وجود بدون قید و اسم و رسم را به محدودیت می‌رساند. همانگونه که نقطه به الف که هیچ تعینی ندارد، تعین بائیّه می‌دهد. | ||