Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۱۱۸ سوره توبه|تصویر=۳۴ فاطر.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۲۲|شأن نزول= |مکان نزول=|موضوع=|درباره= ناراحتی نداشتن اهل بهشت|سایر=|آیات مرتبط=}} | {{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۱۱۸ سوره توبه|تصویر=۳۴ فاطر.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۲۲|شأن نزول= |مکان نزول=|موضوع=|درباره= ناراحتی نداشتن اهل بهشت|سایر=|آیات مرتبط=}} | ||
'''آیه ۳۴ سوره فاطر''' نقلِ گفتارِ بهشتیان است در [[شکر|شکرِ خداوند]] به این جهت که غم و اندوه را از آنان دور کرد.<ref>طبرسی، مجمع | '''آیه ۳۴ سوره فاطر''' نقلِ گفتارِ بهشتیان است در [[شکر|شکرِ خداوند]] به این جهت که غم و اندوه را از آنان دور کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۶۳۹.</ref> [[آیه ۳۳ فاطر]] نعمت مادی برای [[بهشت|بهشتیان]] را ذکر میکند و سپس در آیه ۳۴ به نعمت معنوی و روحی اشاره دارد که غم و اندوه از بهشتیان برداشته شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۲۶۹.</ref> | ||
{{قرآن جدید|فاطر|۳۴}}|{{قرآن جدید|فاطر|۳۴|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | {{قرآن جدید|فاطر|۳۴}}|{{قرآن جدید|فاطر|۳۴|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
پیرامون حزن در آیه ۳۴ فاطر نقلهای متعددی وجود دارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۲۴۱.</ref> بعضی مفسران این حزن را اشاره به غمهای دنیایی دانستهاند، برخی اشاره به اندوه در [[صحرای محشر|محشر]] پیرامون اعمال انسان میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۲۶۹.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] عالم و مفسر شیعه هر دو تفسیر از آیه را درست میداند و معتقد است آیه میتواند هر دو مورد را شامل میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۲۶۹.</ref> مفسران دیگر نیز ناراحتی دنیا و آخرت،<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۴۵۰.</ref> از بینرفتن هر آنچه سبب حزن میشود و بهدست آوردن هر چیزی که وجودش، حزن را از بین میبرد<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۲۴۱.</ref> مقصود آیه دانستهاند. | پیرامون حزن در آیه ۳۴ فاطر نقلهای متعددی وجود دارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۲۴۱.</ref> بعضی مفسران این حزن را اشاره به غمهای دنیایی دانستهاند، برخی اشاره به اندوه در [[صحرای محشر|محشر]] پیرامون اعمال انسان میدانند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۲۶۹.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] عالم و مفسر شیعه هر دو تفسیر از آیه را درست میداند و معتقد است آیه میتواند هر دو مورد را شامل میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۲۶۹.</ref> مفسران دیگر نیز ناراحتی دنیا و آخرت،<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۴۵۰.</ref> از بینرفتن هر آنچه سبب حزن میشود و بهدست آوردن هر چیزی که وجودش، حزن را از بین میبرد<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۶، ص۲۴۱.</ref> مقصود آیه دانستهاند. | ||
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] عالم و مفسر شیعه به این نکته تذکر داده که این شکر برای از بینرفتن غم و اندوهی است که افراد مُستحق آن بودهاند و [[خدا|خداوند]] با لطفِ خود آنرا از آنان برداشته است.<ref>طبرسی، مجمع | [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] عالم و مفسر شیعه به این نکته تذکر داده که این شکر برای از بینرفتن غم و اندوهی است که افراد مُستحق آن بودهاند و [[خدا|خداوند]] با لطفِ خود آنرا از آنان برداشته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۶۳۹.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} |