قرائت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قرائت نماز''' از [[واجبات نماز|واجبات غیر رکنی]] نماز است که طبق آن نمازگزار باید [[سوره فاتحه|سورهٔ حمد]] و یک سوره کامل در رکعت اول و دوم، و سوره حمد یا [[تسبیحات اربعه|تسبیحات]] را در رکعت سوم و چهارم نماز بخواند. عربی و صحیح‌خواندن کلمات و [[ترتیب]] و [[موالات]] بین سوره‌ها، از [[واجب|واجبات]] قرائت شمرده شده و خواندن [[عزائم|سوره‌های عزائم]] در نماز را [[حرام]] دانسته‌اند. خواندن [[سوره قدر|سورۀ قدر]] در رکعت اول و [[سوره اخلاص|سورۀ توحید]] در رکعت دوم، شمرده خواندن و توجه به معانی آنها را از [[مستحب|مستحبات]] قرائت می‌دانند در مقابل، گفته شده تکرار یک سوره (مگر سورۀ «توحید) در دو رکعت از [[مکروه|مکروهات]] قرائت است.

قرائت نماز یکی از [[واجبات نماز]] شمرده شده<ref>شفتی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۰.</ref> و آن عبارت است از خواندن [[سوره فاتحه|سورهٔ حمد]] و یک سوره کامل در رکعت اول و دوم، و خواندن سوره حمد یا [[تسبیحات اربعه|تسبیحات]] در رکعت سوم و چهارم نماز.<ref>ذهنی تهرانی، عناوین الاحکام، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۲۵-۱۲۳؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref> قرائت را از واجبات غیر رکنی نماز می‌دانند؛<ref>فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۲۶.</ref> به این معنا که ترک یا کم و زیاد کردن آن، صرفا اگر ''عمدی'' باشد، نماز را باطل می‌کند.<ref>منتظری، معارف و احکام نوجوانان، ۱۴۲۳ق، ص۲۳۰.</ref> البته قول ضعیفی هم مبنی بر رکن بودن قرائت وجود دارد.<ref>اصفهانی، رساله صلاتیه، ۱۴۲۵ق، ص۲۱۳.</ref>

به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] از فقهای [[قرن ۱۳ قمری]]، دربارهٔ وجوب خواندن سوره بعد از حمد، اختلاف نظر است؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۹، ص۳۱۰.</ref> نظر مشهورتر را وجوب آن دانسته‌اند،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۹۴.</ref> مگر اینکه ضرورتی در میان باشد؛ مثل تنگی وقت و یا در نماز مستحبی.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۹۴؛ توضیح المسائل (محشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۴۷.</ref> برخی فقیهان همچون [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] (متوفای [[سال ۱۰۹۱ هجری قمری|۱۰۹۱ق]])<ref>فیض کاشانی، مفاتیح الشرائع، کتابخانه آیة الله مرعشی، ج۱، ص۱۳۱.</ref> و [[محمدباقر سبزواری|محقق سبزواری]] (متوفای [[سال ۱۰۹۰ هجری قمری|۱۰۹۰ق]])<ref>محقق سبزواری، کفایة الأحکام، انتشارات مهدوی، ج۱، ص۹۲.</ref> خواندن سوره را [[مستحب]] شمرده‌اند.

*گفتن «اعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّیطٰانِ الرَّجِیْم» در رکعت اول پیش از خواندن سورۀ حمد؛

*گفتن «الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ العٰالَمِین» پس از تمام شدن سورۀ حمد؛

*گفتن «کَذٰلِکَ اللّٰهُ رَبِّی» پس از تمام شدن [[سوره توحید|سورۀ توحید]]؛

*گفتن «استَغفِرُ اللّٰهَ رَبِّی وَ اتُوبُ الَیْه» پس از [[تسبیحات اربعه]] در رکعت سوم و چهارم؛