الجار ثم الدار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث اَلْجارَ ثُمَّ الدّار''' به‌معنای اول همسایه بعد خانه، جمله‌ای برگرفته از متن حدیثی معروف<ref>جمشیدی، «قواعد فهم حدیث»، ص۶۰.</ref> از [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref> از [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] روایت شده که مادرم در شب جمعه‌ای تا صبح در محرابش به [[عبادت]] مشغول بود. او برای مرد و زن مؤمن با ذکر نامشان زیاد [[دعا]] کرد، اما برای خودش دعا نکرد. گفتم: مادرم! چرا آن‌گونه که به دیگران دعا می‌کنی به خودت دعا نمی‌کنی؟ گفت: پسرم! اول همسایه بعد خانه.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش/۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲.</ref>