Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
توحید ذاتی: تفاوت میان نسخهها
←جایگاه و معناشناسی
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
در فلسفه اسلامی از توحید ذاتی، با عنوان توحید در وجوب تعبیر شده است.<ref>نگاه کنید به: مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۴۳۴ و ۴۳۹.</ref> | در فلسفه اسلامی از توحید ذاتی، با عنوان توحید در وجوب تعبیر شده است.<ref>نگاه کنید به: مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۴۳۴ و ۴۳۹.</ref> | ||
توحید ذاتی در اصطلاح رایج [[متکلم|متکلمان]] به این معناست که خداوند یگانه است و مثل و مانندی و شریکی ندارد.<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱.</ref> مرتضی مطهری گفته است توحید ذاتی عبارت است از شناخت و اعتقاد به وحدت و یگانی ذات خداوند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۹۹.</ref> | توحید ذاتی در اصطلاح رایج [[متکلم|متکلمان]] به این معناست که خداوند یگانه است و مثل و مانندی و شریکی ندارد.<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱.</ref> مرتضی مطهری گفته است توحید ذاتی عبارت است از شناخت و اعتقاد به وحدت و یگانی ذات خداوند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۹۹.</ref> توحید ذاتی، گاه به معنای گستردهتری به کار رفته و افزون بر معنای فوق، بساطت خدا (نفی ترکیب از خدا) را نیز شامل میشود. توحید ذاتی براساس معنای گستردهاش، دو مرتبه و معنا دارد: | ||
# خداوند یگانه و واحد است و شریک و مثل و مانندی ندارد. از این مرتبه به توحید واحدی تعبیر شده است. | |||
# خداوند یکتا و اَحَد و از هر جهت بسیط است؛ هیچ جزء و ترکیبی ندارد. این مرتبه را توحید احدی مینامند.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱و۲۰۲؛ سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱ و ۲۹.</ref> | |||