Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
توحید ذاتی: تفاوت میان نسخهها
←جایگاه و معناشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
برای اثبات توحید ذاتی خدا دلایلی مطرح شده است. از آن میان گفتهاند موجودی که از بالاترین مرتبه وجود برخوردار است، امکان ندارد که متعدد باشد؛ زیرا دراین صورت لازم میآید که موجود دوم، کمالاتی داشته باشد که خدا ندارد؛ حالآنکه خدا بهجهت آنکه کاملترین موجود است، امکان ندارد از کمالی بیبهره باشد. | برای اثبات توحید ذاتی خدا دلایلی مطرح شده است. از آن میان گفتهاند موجودی که از بالاترین مرتبه وجود برخوردار است، امکان ندارد که متعدد باشد؛ زیرا دراین صورت لازم میآید که موجود دوم، کمالاتی داشته باشد که خدا ندارد؛ حالآنکه خدا بهجهت آنکه کاملترین موجود است، امکان ندارد از کمالی بیبهره باشد. | ||
==جایگاه و معناشناسی== | ==جایگاه و معناشناسی== | ||
توحید ذاتی از مراتب و اقسام [[توحید نظری]]<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱. </ref> و از اصول معارف اسلامی و عالیترین اندیشههای بشری شمرده شده که به ویژه در مکتب شیعه تبلور یافته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۰۱.</ref> | توحید ذاتی از مراتب و اقسام [[توحید نظری]]<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱. </ref> {{یاد|توحید نظری مربوط به حوزه شناخت و اعتقاد و به این معناست که انسان به یگانگی خدا اعتقاد داشته باشد. در مقابل آن، توحید عملی قرار دارد که به حوزه عمل انسان مربوط است.(مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۶، ص۹۷.)}} و از اصول معارف اسلامی و عالیترین اندیشههای بشری شمرده شده که به ویژه در مکتب شیعه تبلور یافته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۰۱.</ref> | ||
در فلسفه اسلامی از توحید ذاتی، با عنوان توحید در وجوب تعبیر شده است.<ref>نگاه کنید به: مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۴۳۴ و ۴۳۹.</ref> | |||
توحید ذاتی عبارت است از شناخت و اعتقاد به وحدت و یگانی ذات خداوند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۹۹.</ref> | توحید ذاتی در اصطلاح رایج [[متکلم|متکلمان]] به این معناست که خداوند یگانه است و مثل و مانندی و شریکی ندارد.<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱.</ref> مرتضی مطهری گفته است توحید ذاتی عبارت است از شناخت و اعتقاد به وحدت و یگانی ذات خداوند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۹۹.</ref> | ||