Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۰۳
ویرایش
رحمت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←وجوب رحمت
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
برای رحمت الهی در آیات و روایات نیز ویژگی‌هایی بیان شده است که برخی از آنها عبارتند از: | برای رحمت الهی در آیات و روایات نیز ویژگی‌هایی بیان شده است که برخی از آنها عبارتند از: | ||
===وجوب رحمت=== | ===وجوب رحمت=== | ||
در آیه ۱۲ و ۵۴ سوره انعام به وجوب رحمت الهی اشاره شده است. در تفسیر [[آیه ۱۲ سوره انعام]] «كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ؛ رحمت را بر خودش واجب گردانیده است» گفته شده، یعنی خداوند رحمت بر بندگانش را بر خود [[واجب]] کرده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۹۴؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۷.</ref> از نظر [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]، مفسر و فیلسوف شیعی، مراد از وجوب رحمت، وجوب آن از خداوند است نه بر خداوند؛ بدین معنا که ما یقین داریم که خداوند چنین کاری می‌کند نه اینکه باید چنین کاری بکند؛ زیرا باید و وجوب تحمیلی نسبت به خداوند معنا ندارد.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۴۵.</ref> وی بر این باور است که قدرت خدا، رحمت خدا را تثبیت می‌کند و علم خدا، رحمت او را جهت می‌دهد. از ذاتی که سرچشمه همه کمالات است و قدرت و علم و حیات | در آیه ۱۲ و ۵۴ سوره انعام به وجوب رحمت الهی اشاره شده است. در تفسیر [[آیه ۱۲ سوره انعام]] «كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ؛ رحمت را بر خودش واجب گردانیده است» گفته شده، یعنی خداوند رحمت بر بندگانش را بر خود [[واجب]] کرده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۹۴؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۷، ص۲۷.</ref> از نظر [[عبدالله جوادی آملی|آیت‌الله جوادی آملی]]، مفسر و فیلسوف شیعی، مراد از وجوب رحمت، وجوب آن از خداوند است نه بر خداوند؛ بدین معنا که ما یقین داریم که خداوند چنین کاری می‌کند نه اینکه باید چنین کاری بکند؛ زیرا باید و وجوب تحمیلی نسبت به خداوند معنا ندارد.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۴۵.</ref> وی بر این باور است که قدرت خدا، رحمت خدا را تثبیت می‌کند و علم خدا، رحمت او را جهت می‌دهد. رحمت بر بندگان از ذاتی که سرچشمه همه کمالات است و قدرت و علم و حیات دارد، ضروری است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۴۷.</ref> | ||
===گستره رحمت الهی=== | ===گستره رحمت الهی=== | ||
در آیات<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۶؛ سوره انعام، آیه ۱۴۷.</ref> و [[حدیث|روایات]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۷۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۸۷، ج۵۳،ص۱۱، ج۸۶، ص۳۵۲، ج۹۲، ص۴۳۳.</ref> و دعاهای متعددی<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۴۰ و ج۲، ص۶۰۴؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۲۵۶.</ref> همچون [[دعای کمیل]]<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۸۴۴.</ref> و [[دعای جوشن کبیر|جوشن کبیر]]<ref>کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۴.</ref> رحمت خداوند چنان گسترده توصیف شده که همه چیز را دربرمی‌گیرد. برای نمونه در [[آیه ۱۵۶ سوره اعراف]] آمده است: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ؛ و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است». در برخی [[دعا|دعاها]] نیز نقل شده «... وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَ شَيْء؛ به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته است».<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۷۲؛ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۸۴۴.</ref> تکرار فراوان واژه «رحم» با مشتقاتش در قرآن را نشانه گستردگی رحمت الهی دانسته‌اند.<ref>جبوری، الصفات الالهیه المضافة فی القرآن الکریم، ۱۴۳۴ق، ص۳۸.</ref> | در آیات<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۶؛ سوره انعام، آیه ۱۴۷.</ref> و [[حدیث|روایات]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۷۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۸۷، ج۵۳،ص۱۱، ج۸۶، ص۳۵۲، ج۹۲، ص۴۳۳.</ref> و دعاهای متعددی<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۴۰ و ج۲، ص۶۰۴؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۲۵۶.</ref> همچون [[دعای کمیل]]<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۸۴۴.</ref> و [[دعای جوشن کبیر|جوشن کبیر]]<ref>کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۴.</ref> رحمت خداوند چنان گسترده توصیف شده که همه چیز را دربرمی‌گیرد. برای نمونه در [[آیه ۱۵۶ سوره اعراف]] آمده است: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ؛ و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است». در برخی [[دعا|دعاها]] نیز نقل شده «... وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَ شَيْء؛ به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته است».<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۷۲؛ شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۸۴۴.</ref> تکرار فراوان واژه «رحم» با مشتقاتش در قرآن را نشانه گستردگی رحمت الهی دانسته‌اند.<ref>جبوری، الصفات الالهیه المضافة فی القرآن الکریم، ۱۴۳۴ق، ص۳۸.</ref> | ||