Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
===تقدم رحمت الهی بر خشم=== | ===تقدم رحمت الهی بر خشم=== | ||
در برخی از دعاها رحمت الهی مقدم بر غضب الهی بیان شده است: از جمله «سُبْحانَ الّذي سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه؛ منزه است کسی که رحمتش بر غضبش پیشی گرفته»،<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref> | در برخی از دعاها رحمت الهی مقدم بر غضب الهی بیان شده است: از جمله «سُبْحانَ الّذي سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه؛ منزه است کسی که رحمتش بر غضبش پیشی گرفته»،<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref> | ||
در بند ۱۹ از دعای جوشن کبیر<ref>کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۴.</ref> و دعاهای دیگر<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶۹۶.</ref> خداوند چنین خطاب شده: «يا مَن سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه؛ ای کسی که رحمتش بر خشمش سبقت گرفته». در [[دعای شانزدهم صحیفه سجادیه]] آمده است: «وَ أَنْتَ الَّذِي تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ؛ و تویی آنکه رحمتش پیشاپیش خشمش حرکت میکند.»<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۱۶، | در بند ۱۹ از دعای جوشن کبیر<ref>کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۴.</ref> و دعاهای دیگر<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶۹۶.</ref> خداوند چنین خطاب شده: «يا مَن سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَه؛ ای کسی که رحمتش بر خشمش سبقت گرفته». در [[دعای شانزدهم صحیفه سجادیه]] آمده است: «وَ أَنْتَ الَّذِي تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ؛ و تویی آنکه رحمتش پیشاپیش خشمش حرکت میکند.»<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۱۶، بند۸.</ref> | ||
در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده که خداوند خطاب به حضرت آدم میفرماید: ای آدم! رحمتم را پیش از غضبم آفریدم.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۵.</ref> در حدیثی از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] آمده است که خداوند میفرماید: سوگند به عزت و جلال و بلندمرتبگیام، هیچ بندهای را عذاب نمیکنم مگر با حجت و برهان و علم؛ زیرا رحمتم بر خشمم پیشی گرفته و رحمت را بر خویش واجب کردهام.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۲، ص۵۴.</ref> | در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده که خداوند خطاب به حضرت آدم میفرماید: ای آدم! رحمتم را پیش از غضبم آفریدم.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۵.</ref> در حدیثی از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] آمده است که خداوند میفرماید: سوگند به عزت و جلال و بلندمرتبگیام، هیچ بندهای را عذاب نمیکنم مگر با حجت و برهان و علم؛ زیرا رحمتم بر خشمم پیشی گرفته و رحمت را بر خویش واجب کردهام.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۲، ص۵۴.</ref> | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
===بهترین و رحیمترین رحمکنندگان=== | ===بهترین و رحیمترین رحمکنندگان=== | ||
در چهار آیه از قرآن،<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۱؛ سوره یوسف، آیه ۶۴ و ۹۲؛ سوره انبیاء، آیه ۸۳.</ref> خداوند به «أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛ مهربانترین مهربانان» توصیف شده<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۳۵۷؛ سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۴۱.</ref> و در دو آیه نیز «خَيْرُ الرَّاحِمِينَ؛ بهترین رحمکنندگان» خوانده شده است.<ref>سوره مؤمنون، آیه ۱۰۹ و ۱۱۸.</ref> [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] در [[دعای ششم صحیفه سجادیه]] خطاب به خداوند میگوید: «وَ أَنْتَ أَرْحَمُ مِنْ کُلِّ رَحِیم؛ تو از هر رحیمی، رحیمتر و مهربانتری».<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۶، | در چهار آیه از قرآن،<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۱؛ سوره یوسف، آیه ۶۴ و ۹۲؛ سوره انبیاء، آیه ۸۳.</ref> خداوند به «أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛ مهربانترین مهربانان» توصیف شده<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۳۵۷؛ سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۴۱.</ref> و در دو آیه نیز «خَيْرُ الرَّاحِمِينَ؛ بهترین رحمکنندگان» خوانده شده است.<ref>سوره مؤمنون، آیه ۱۰۹ و ۱۱۸.</ref> [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] در [[دعای ششم صحیفه سجادیه]] خطاب به خداوند میگوید: «وَ أَنْتَ أَرْحَمُ مِنْ کُلِّ رَحِیم؛ تو از هر رحیمی، رحیمتر و مهربانتری».<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۶، بند۲۴.</ref> | ||
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]]، ارحم الراحمین دلالت دارد بر اینکه رحمت خداوند، رحمت حقیقی و رحمت دیگران پرتوی از رحمت الهی و مَجازی است؛ زیرا رحمت الهی نامحدود است و مانند رحمت انسانها به یکدیگر از سر نیازمندی نیست.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۳۵۷.</ref> | به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]]، ارحم الراحمین دلالت دارد بر اینکه رحمت خداوند، رحمت حقیقی و رحمت دیگران پرتوی از رحمت الهی و مَجازی است؛ زیرا رحمت الهی نامحدود است و مانند رحمت انسانها به یکدیگر از سر نیازمندی نیست.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۳۵۷.</ref> |