مرو: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه تاریخی: اصلاح نشانی وب
(ویکی سازی) |
(←پیشینه تاریخی: اصلاح نشانی وب) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== پیشینه تاریخی == | == پیشینه تاریخی == | ||
مرو از شهرهای کهن و باستانی است که در کتبیه‌های هخامنشی از آن یاد شده است. در دوران ساسانیان مرو شهری آباد بود و بر اساس روایات مشهور تاریخی، یزدگرد آخرین پادشاه ساسانی هنگامی که از اعراب [[مسلمان]] می‌گریخت به این شهر آمد و به مرزبان این شهر، ماهوی سوری پناه جست اما بعد از مدتی در پی اختلاف با ماهوی از این شهر خارج شد.{{مدرک}} | مرو از شهرهای کهن و باستانی است که در کتبیه‌های هخامنشی از آن یاد شده است. در دوران ساسانیان مرو شهری آباد بود و بر اساس روایات مشهور تاریخی، یزدگرد آخرین پادشاه ساسانی هنگامی که از اعراب [[مسلمان]] می‌گریخت به این شهر آمد و به مرزبان این شهر، ماهوی سوری پناه جست اما بعد از مدتی در پی اختلاف با ماهوی از این شهر خارج شد.{{مدرک}}<ref>https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/140747/ماهوی-سوری</ref> | ||
به اعتبار اینکه مرو در کنار [[نیشابور]]، [[هرات]] و [[بلخ]] یکی از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، مرو به یکی از چهار قسمت ایالت خراسان اطلاق می‌شده است. پس از فتح مرو و ورود مسلمانان، مرو تا مدت‌ها مرکز ایالت خراسان و در دوران خلافت [[بنی‌امیه|امویان]] و [[بنی‌عباس|عباسیان]]، دارالاماره و محل استقرار حاکمان بود. ولی بعدها امرای سلسله [[طاهریان]] مرکز فرمانروایی خود را به [[نیشابور]] منتقل کردند.<ref>سرزمینهای خلافت شرقی ترجمه فارسی، ص۴۰۸، به نقل دهخدا، ۱۳۷۷، ص۹۶۳۴؛ مدخل خراسان.</ref> | به اعتبار اینکه مرو در کنار [[نیشابور]]، [[هرات]] و [[بلخ]] یکی از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، مرو به یکی از چهار قسمت ایالت خراسان اطلاق می‌شده است. پس از فتح مرو و ورود مسلمانان، مرو تا مدت‌ها مرکز ایالت خراسان و در دوران خلافت [[بنی‌امیه|امویان]] و [[بنی‌عباس|عباسیان]]، دارالاماره و محل استقرار حاکمان بود. ولی بعدها امرای سلسله [[طاهریان]] مرکز فرمانروایی خود را به [[نیشابور]] منتقل کردند.<ref>سرزمینهای خلافت شرقی ترجمه فارسی، ص۴۰۸، به نقل دهخدا، ۱۳۷۷، ص۹۶۳۴؛ مدخل خراسان.</ref> | ||