آیه ۲۳ سوره احزاب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۲۳ سوره احزاب''' درباره [[ایمان|مؤمنانی]] است که به عهدشان با خدا پای‌بند بودند و برخی از آنها به [[شهادت]] رسیدند و برخی منتظر شهادت ماندند. از نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، منظور از آن عهد این بود که هنگامی که با دشمن روبرو شدند، فرار و پشت به دشمن نکنند و ثابت‌قدم در کنار [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بمانند.

برای این آیه شأن‌نزول‌های مختلفی ذکر شده است. به‌گفته نویسنده [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|تفسیر منهج الصادقین]]، بیشتر مفسران و محدثان برآنند که این آیه در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابی‌طالب]] و [[عبیدة بن حارث|عبیده بن حارث]] نازل شده است. روایتی از امام علی(ع) نیز در این باره نقل شده است. در منابع تفسیری اهل‌سنت، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه درباره اَنَس بن نَضْر، از [[صحابه]]، بیان شده است.

در تفاسیر [[شیعه]]، مراد از «مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏» یعنی کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب و مقصود از کسانی که در انتظارند، علی(ع) دانسته شده است. به باور [[ناصر مکارم شیرازی]]، میان تفاسیر و مصادیق ذکر شده ذیل آیه، منافاتی نیست؛ زیرا آیه مفهوم گسترده‌ای دارد و همه شهیدان و همه کسانی را که در انتظار شهادت‌‌اند، دربرمی‌گیرد.

این آیه درباره شهیدان، بسیار به کار رفته است؛ برای نمونه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] پس از شهادت [[مسلم بن عوسجه اسدی|مُسْلم بن عَوْسَجَه]] و  [[مسلم بن عقیل]] این آیه را تلاوت نمود. همچنین در پیام‌های تسلیت درباره شهدا به کار رفته است.

 

در منابع اهل‌سنت، حمزه، شهیدان جنگ بدر و اُحُد و [[طلحة بن عبیدالله]] مصادیق «مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏» شمرده شده‌اند.