سکوت: تفاوت میان نسخه‌ها

به‌باور [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، آیات ۱۰ و [[آیه ۲۳ سوره مریم|۲۳]] تا [[آیه ۲۶ سوره مریم|۲۶]] سوره مریم و [[آیه ۴۱ سوره آل‌عمران]]، بیانگر جایگاه سکوت در قرآن است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۱.</ref> [[شیخ حر عاملی]] در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعة]] با بیان روایاتی به جایگاه و اهمیت سکوت پرداخته و آن را [[مستحب]] دانسته است.<ref>حر عاملی، وسائل الشيعه، ۱۴۰۹ق، ج‏۱۲، ص۱۸۲.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] سکوت را یکی از بهترین عبادت‌ها<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۸، ص۲۷۸.</ref> و زبان را کلید ورود به هر خوبی و بدی معرفی کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۴۹.</ref> [[شیخ صدوق]] در خصوص ارزش سکوت با استناد به روایتی، شخص ساکت را نیکوکار معرفی کرده است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۶۴.</ref>‏ سکوت در علوم دیگری همچون [[فقه]] و [[اصول فقه]] نیز کاربرد داشته است.<ref>نگاه کنید: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش،‌ ج۱۷، ص۱۲۵؛ موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت(ع)، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۲ق، ج۴، ص۵۰۱؛ حکیم، حقائق الأصول‏، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۱۷۶.</ref>