پرش به محتوا

زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''زَیْنُ الْعابدین''' از مشهورترین لقب‌های [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان است. علت اعطای این لقب را به امام سجاد، کثرت [[زهد]] و [[عبادت]] گفته‌اند؛<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref> تا آن‌جا که نقل شده در تاریخ اسلام، احدی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین و [[سید الساجدین]] ملقب نشده است.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۸۷.</ref>{{سخ}}
'''زَیْنُ الْعابدین''' از مشهورترین لقب‌های [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان است. علت اعطای این لقب را به امام سجاد، کثرت [[زهد]] و [[عبادت]] گفته‌اند؛<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref> نقل شده در تاریخ اسلام، کسی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین ملقب نشده است.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۸۷.</ref>{{سخ}}
در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده که سبب ملقب شدن آن حضرت به لقب «زین العابدین» آن است که شبی امام در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت به او ملتفت نشد. پس آمد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و گزید به نحوی که آن حضرت را متألم نمود، اما باز متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو ای ملعون، و دوباره متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید  که سه مرتبه او را ندا کرد:
در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده که سبب ملقب شدن امام چهارم به «زین العابدین» آن است که شبی در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار بزرگی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت متوجه آن نشد. سپس مار انگشت بزرگ پای آن حضرت را گزید، اما باز متوجه نشد. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو ای ملعون، و دوباره متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید  که سه مرتبه او را ندا کرد:
أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref>
أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref>
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
*[[ذو الثفنات]]
*[[ذو الثفنات]]
* [[سید الساجدین]]
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}