زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

زین العابدین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۱۹

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۸

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۶٬۰۲۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''زَیْنُ الْعابدین''' از مشهورترین لقب‌های [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان است. علت اعطای این لقب را به امام سجاد، کثرت [[زهد]] و [[عبادت]] گفته‌اند؛<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref> تا آن‌جا که نقل شده در تاریخ اسلام، احدی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین و [[سید الساجدین]] ملقب نشده است.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۸۷.</ref>{{سخ}}
-در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده که سبب ملقب شدن آن حضرت به لقب «زین العابدین» آن است که شبی امام در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت به او ملتفت نشد. پس آمد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و گزید به نحوی که آن حضرت را متألم نمود، اما باز متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو‌ای ملعون، و باز متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید  که سه مرتبه او را ندا کرد:
+در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده که سبب ملقب شدن آن حضرت به لقب «زین العابدین» آن است که شبی امام در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت به او ملتفت نشد. پس آمد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و گزید به نحوی که آن حضرت را متألم نمود، اما باز متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو ای ملعون، و دوباره متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید  که سه مرتبه او را ندا کرد:
 أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref>
 ==جستارهای وابسته==