Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
برای این آیه شأننزولهای مختلفی ذکر شده است. بهگفته نویسنده [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|تفسیر منهج الصادقین]]، بیشتر مفسران و محدثان برآنند که این آیه در شأن [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابیطالب]] و [[عبیدة بن حارث|عبیده بن حارث]] نازل شده است. روایتی از امام علی(ع) نیز در این باره نقل شده است. در منابع تفسیری اهلسنت، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه درباره اَنَس بن نَضْر، از [[صحابه]]، بیان شده است. | برای این آیه شأننزولهای مختلفی ذکر شده است. بهگفته نویسنده [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|تفسیر منهج الصادقین]]، بیشتر مفسران و محدثان برآنند که این آیه در شأن [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابیطالب]] و [[عبیدة بن حارث|عبیده بن حارث]] نازل شده است. روایتی از امام علی(ع) نیز در این باره نقل شده است. در منابع تفسیری اهلسنت، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه درباره اَنَس بن نَضْر، از [[صحابه]]، بیان شده است. | ||
در تفاسیر [[شیعه]]، مراد از «مَنْ قَضى نَحْبَه» یعنی کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابیطالب و مقصود از کسانی که در انتظارند، علی(ع) دانسته شده است. به باور [[ناصر مکارم شیرازی]]، میان تفاسیر و مصادیق ذکر شده ذیل آیه، منافاتی نیست؛ زیرا آیه مفهوم گستردهای دارد و همه شهیدان و همه کسانی را که در انتظار شهادتاند، دربرمیگیرد. این آیه درباره شهیدان، بسیار به کار رفته است؛ برای نمونه [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] پس از شهادت [[مسلم بن عوسجه اسدی|مُسْلم بن عَوْسَجَه]] و [[مسلم بن عقیل]] این آیه را تلاوت نمود. همچنین در پیامهای تسلیت درباره شهدا به کار رفته است. | در تفاسیر [[شیعه]]، مراد از «مَنْ قَضى نَحْبَه» یعنی کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابیطالب و مقصود از کسانی که در انتظارند، علی(ع) دانسته شده است. به باور [[ناصر مکارم شیرازی]]، میان تفاسیر و مصادیق ذکر شده ذیل آیه، منافاتی نیست؛ زیرا آیه مفهوم گستردهای دارد و همه شهیدان و همه کسانی را که در انتظار شهادتاند، دربرمیگیرد. | ||
این آیه درباره شهیدان، بسیار به کار رفته است؛ برای نمونه [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] پس از شهادت [[مسلم بن عوسجه اسدی|مُسْلم بن عَوْسَجَه]] و [[مسلم بن عقیل]] این آیه را تلاوت نمود. همچنین در پیامهای تسلیت درباره شهدا به کار رفته است. | |||
در منابع اهلسنت، حمزه، شهیدان جنگ بدر و اُحُد و [[طلحة بن عبیدالله]] مصادیق «مَنْ قَضى نَحْبَه» شمرده شدهاند. | در منابع اهلسنت، حمزه، شهیدان جنگ بدر و اُحُد و [[طلحة بن عبیدالله]] مصادیق «مَنْ قَضى نَحْبَه» شمرده شدهاند. |