Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
از حلالزادگی با عنوان «طَهارت مَوْلِد»<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۸۷ و ۱۱۴، ج۴، ص۵۹ و۱۲۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۱۱۷و۱۱۸؛ عاملی، الاصطلاحات الفقهیة فی الرسائل العملیة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.</ref> در ابواب مختلف فقهی مانند اجتهاد و تقلید، [[نماز جماعت]]، نکاح، [[قضاوت]] و [[بینه شرعی|شهادت]] سخن گفته شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | از حلالزادگی با عنوان «طَهارت مَوْلِد»<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۸۷ و ۱۱۴، ج۴، ص۵۹ و۱۲۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۱۱۷و۱۱۸؛ عاملی، الاصطلاحات الفقهیة فی الرسائل العملیة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.</ref> در ابواب مختلف فقهی مانند اجتهاد و تقلید، [[نماز جماعت]]، نکاح، [[قضاوت]] و [[بینه شرعی|شهادت]] سخن گفته شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | ||
== | ==حلالزادگی شرط برخی مناصب== | ||
در برخی از ابواب فقهی حلالزادگی شرط برخی از امور و نبود آن (یعنی زنازاده بودن) موجب سلب صلاحیت و اهلیت نداشتن در آن امور بیان شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | در برخی از ابواب فقهی حلالزادگی شرط برخی از امور و نبود آن (یعنی زنازاده بودن) موجب سلب صلاحیت و اهلیت نداشتن در آن امور بیان شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | ||
*'''اجتهاد و تقلید''': حلالزادگی را یکی از شرطهای [[مجتهد|مجتهدی]] دانستهاند که از او میتوان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد ([[مرجع تقلید]]).<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳.</ref> [[شهید ثانی]] شرطیت حلالزادگی را [[اجماع|اجماعی]] دانسته است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶۲.</ref> در کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|عروة الوثقی]]، زنازاده نبودن به عنوان شرط بیان شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷.</ref> | *'''اجتهاد و تقلید''': حلالزادگی را یکی از شرطهای [[مجتهد|مجتهدی]] دانستهاند که از او میتوان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد ([[مرجع تقلید]]).<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳.</ref> [[شهید ثانی]] شرطیت حلالزادگی را [[اجماع|اجماعی]] دانسته است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶۲.</ref> در کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|عروة الوثقی]]، زنازاده نبودن به عنوان شرط بیان شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷.</ref> |