Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
'''قرآن به سر گرفتن''' از آیینهایی است که [[شیعه|شیعیان]] در [[شب قدر|شبهای قدر]] در [[رمضان|ماه رمضان]] انجام میدهند. نحوه انجام این آیین در منابع دعایی همچون [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]] اثر [[سید ابن طاووس]] از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است. در این آیین ضمن قرار دادن [[قرآن]] بر روی سر، [[خدا|خداوند]] را به حق قرآن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و [[امامان شیعه|دوازده امام(ع)]] قسم میدهند تا [[گناه|گناهانشان]] را بیامرزد و ایشان را جزو رها شدگان از آتش [[جهنم]] قرار دهد. | '''قرآن به سر گرفتن''' از آیینهایی است که [[شیعه|شیعیان]] در [[شب قدر|شبهای قدر]] در [[رمضان|ماه رمضان]] انجام میدهند. نحوه انجام این آیین در منابع دعایی همچون [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]] اثر [[سید ابن طاووس]] از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است. در این آیین ضمن قرار دادن [[قرآن]] بر روی سر، [[خدا|خداوند]] را به حق قرآن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و [[امامان شیعه|دوازده امام(ع)]] قسم میدهند تا [[گناه|گناهانشان]] را بیامرزد و ایشان را جزو رها شدگان از آتش [[جهنم]] قرار دهد. | ||
== مراسم قرآن به سر گرفتن== | ==مراسم قرآن به سر گرفتن== | ||
[[پرونده:Quran be sar dar haram.jpg|بندانگشتی| قرآن به سر در حرم امام رضا(ع)]] | [[پرونده:Quran be sar dar haram.jpg|بندانگشتی| قرآن به سر در حرم امام رضا(ع)]] | ||
قرآن به سرگرفتن را از اعمال مشترک [[شب قدر|شبهای قدر]] دانستهاند. در قرآن به سر، ابتدا قرآن را در مقابل خود باز کرده و چنین گفته میشود: {{عربی|«اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَأَسْماؤُكَ الْحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّارِ}}{{یاد|خدایا؛ از تو میخواهم به حق کتاب نازل شدهات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگترت و نامهای نیکوترت و آنچه بیمانگیز است و امیدبخش، اینکه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهی.}} سپس قرآن را بر سر بگذارد و چنین بخواند {{عربی|«اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ.}} {{یاد|خدایا؛ به حق این قرآن و به حق کسی که آن را بر او فرستادی و به حق هر مؤمنی که او را در آن ستودی و به حق خود بر آنان، پس احدی شناساتر از تو به حق تو نیست}}» | قرآن به سرگرفتن را از اعمال مشترک [[شب قدر|شبهای قدر]] دانستهاند. در قرآن به سر، ابتدا قرآن را در مقابل خود باز کرده و چنین گفته میشود: {{عربی|«اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَأَسْماؤُكَ الْحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّارِ}}{{یاد|خدایا؛ از تو میخواهم به حق کتاب نازل شدهات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگترت و نامهای نیکوترت و آنچه بیمانگیز است و امیدبخش، اینکه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهی.}} سپس قرآن را بر سر بگذارد و چنین بخواند {{عربی|«اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ.}} {{یاد|خدایا؛ به حق این قرآن و به حق کسی که آن را بر او فرستادی و به حق هر مؤمنی که او را در آن ستودی و به حق خود بر آنان، پس احدی شناساتر از تو به حق تو نیست}}» | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شبهای قدر، ص۲۲۵.</ref> | سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شبهای قدر، ص۲۲۵.</ref> | ||
== منابع حدیثی== | ==منابع حدیثی== | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==هدف از قرآن به سر گرفتن== | ==هدف از قرآن به سر گرفتن== | ||
بنابر نظر [[عبدالله جوادی آملی]] هدف اصلی قرآن به سر گرفتن فقط رفتن به [[بهشت]] و نرفتن به [[جهنم]] | بنابر نظر [[عبدالله جوادی آملی]] هدف اصلی قرآن به سر گرفتن فقط رفتن به [[بهشت]] و نرفتن به [[جهنم]] نیست؛ زیرا [[شب قدر]] مائده الهی است و بهشت رفتن و نرفتن به [[جهنم|دوزخ]] ریزههای سفره است.<ref>[https://etratona.ir/30662/%D9%87%D8%AF%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D9%81%D9%82%D8%B7-%D8%A2%D9%85%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%DA%AF%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86/ «هدف از قرآن به سر گرفتن فقط آمرزش گناهان نباشد»]، وبگاه عترتنا.</ref> وی شب قدر واقعی را آن میداند که انسان طیّار گونه دست هزارها نفر را بگیرد و به بهشت ببرد. در دنیا رفتار، گفتار و زندگی او آموزنده باشد و هزاران نفر را زنده کند و در آخرت هم هزاران نفر را به همراه خود به بهشت ببرد.<ref>[https://etratona.ir/30662/%D9%87%D8%AF%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D9%81%D9%82%D8%B7-%D8%A2%D9%85%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%DA%AF%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86/ «هدف از قرآن به سر گرفتن فقط آمرزش گناهان نباشد»]، وبگاه عترتنا.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
== یادداشت == | ==یادداشت== | ||
{{یادداشتها}} | {{یادداشتها}} | ||
== منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ابن طاووس، علی بن موسی بن جعفر، اقبال الاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۹ق. | * ابن طاووس، علی بن موسی بن جعفر، اقبال الاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۹ق. |