ختم قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تلاوت قرآن]]، آداب ظاهری (مانند [[طهارت]] و آراستگی)<ref>دائرة المعارف قرآن كريم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۶۱۵.</ref> و باطنی (مانند [[حضور قلب]] و تدبر)<ref>دائرة المعارف قرآن كريم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۶۱۸.</ref> و نیز احکامی (مانند [[وضو]] برای مسّ کتابت) دارد.<ref>دائرة المعارف قرآن كريم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۶۲۰.</ref> از آداب ویژه‌ ختم قرآن، ختم آن در [[جمعه (روز)|روز جمعه]]،<ref>مصباح المتهجد، ص۳۲۲.</ref> و [[روزه]]‌داری در روز ختم قرآن است.<ref>شرح المهذب نووی، ج۲، ص۱۶۸.</ref> و اینکه فرد پس از هر ختم، حتی اگر قصد ختم مجدد هم ندارد [[سوره فاتحه]] و پنج [[آیه]] نخست [[سوره بقره]] را قرائت و ختم قرآن را به فَتح آن متصل کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۰۵.</ref> ختم قرآن برای حاجیان در مدت اقامت در [[مکه]] سفارش شده است.<ref>حسینی، بهترین اعمال در سرزمین حج، ‌۱۳۹۲ش ص۱۸.</ref> در حدیثی آمده است: کسی که قرآن را در مکه ختم کند، تا پیش از مرگ، [[رسول اکرم]] و نیز جایگاه خود را در [[بهشت]] می‌بیند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۲.</ref> در برخی از روایات برای اهدای ثواب ختم قرآن به معصومان، پاداش‌هایی بیان شده است.<ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۸.</ref>  

همچنین برای مدت ختم قرآن آدابی روایت شده است؛ مانند نهی از ختم قرآن در کمتر از سه روز و سفارش به ختم آن در سه، پنج یا هفت روز.<ref> شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث، ج۳، ص۳۷۷ و ص۳۸۴ـ۳۸۷.</ref> بر پایه روایتی ختم قرآن در شرایط عادی در کمتر از سه روز یا یک هفته پسندیده نیست؛<ref>کلینی، الکافی،۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۸ـ۶۱۹.</ref> چراکه در سنّت اسلامی به فهم آیات بیش از تکرار و تعدد [[تلاوت]] توجه شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۴.</ref> در روایتی از پیامبر(ص) نقل شده کسی که در کمتر از سه روز قرآن را ختم کند به فهم آیات دست نمی‌یابد<ref> کنز العمال، ج۱، ص۶۱۴.</ref> و چنین قرائتی از نظر [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به خواندن شتابزده و بی‌توجه به آیات می‌انجامد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۷.</ref>{{یاد| إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا فَإِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ الْجَنَّةِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ سَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ الْجَنَّةَ وَ إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ.«و هر آينه قرآن، با سرعت و شتاب خوانده نشود؛ بلکه به صورت ترتیل یعنی هموار و شمرده و با آهنگ خوش خوانده شود و هر گاه به آيه‌اى كه در آن نام [[بهشت]] برده شده است، گذر كنى، آن جا توقف کن و از [[خدا|خداى عزوجل]] بهشت را بخواه و چون به آيه‌اى كه در آن ذكر [[جهنم|دوزخ]] است گذر كنى، نزد آن بایست و از دوزخ به خدا پناه ببر.»