غسل جنابت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غُسل جِنابَت''' غسلی است که به‌سبب [[جنابت]] انجام می‌شود. این [[غسل]] برای انجام برخی اعمال واجب مانند [[نماز]] و توقف در [[مسجد]]، [[واجب]] است. غسل جنابت از [[وضو]] کفایت می‌کند.

انسان به سبب خارج شدن [[منی]] (در خواب یا بیداری) یا [[آمیزش]] (حتی اگر منی خارج نشود) جنب می‌شود.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۹۶-۴۹۹.</ref> در کتاب [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک]] آن، ۳۹۷ روایت در موضوع جنابت و غسل آن نقل شده است.{{مدرک}} از نظر فقها، انجام برخی از اعمال عبادی بر جنب، مکروه یا حرام است و با انجام غسل جنابت حرمت و کراهت آنها برداشته می‌شود.<ref>نگاه کنید به طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ص۵۰۷.</ref> به عنوان نمونه نمازخواندن، توقف در مساجد، خواندن [[عزائم|سوره‌های سجده‌دار]] و لمس خطوط قرآن و اسامی ائمه بر جنب حرام است.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ص۵۰۷-۵۰۹.</ref> همچنین خوردن و آشامیدن، قرائت بیش از هفت آیه از قرآن، لمس جلد قرآن، حضور نزد محتضر و... بر جنب مکروه است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ص۵۲۰.</ref> البته برخی از این کراهت‌ها، با [[وضو]] نیز برطرف می‌شود.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۷ق، ص۵۲۰.</ref>

به نظر [[مجتهد|فقهای شیعه]] غسل جنابت از وضو کفایت می‌کند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، مؤسسه نشر اسلامی، ج۱، ص۱۳۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۴۰.</ref> مشهور فقها با انجام غسل جنابت، وضوگرفتن را مشروع نمی‌دانند.<ref>نجفی، جواهر الکلام،۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۴۰.</ref> البته [[شیخ طوسی]] به استحباب وضو همراه با غسل جنابت فتوا داده است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۴۰.</ref>{{منبع بهتر}} به‌فتوای بیشتر فقیهان، [[غسل‌های واجب|غسل‌های دیگر]] از وضو کفایت نمی‌کند.<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۴۰.</ref>