حدیث کنز مخفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حدیث کَنز مخفی''' [[حدیث قدسی]] است که [[خدا]] در پاسخ به پرسش [[داوود (پیامبر)|داوود(ع)]] درباره علت خلق مخلوقات، خود را گنجی پنهان معرفی می‌کند که برای شناخته شدن، مخلوقات را خلق کرد. این حدیث در آثار عارفان و صوفیان کاربرد زیادی دارد. در بررسی‌های سندی و متنی، | '''حدیث کَنز مخفی''' [[حدیث قدسی]] است که [[خدا]] در پاسخ به پرسش [[داوود (پیامبر)|داوود(ع)]] درباره علت خلق مخلوقات، خود را گنجی پنهان معرفی می‌کند که برای شناخته شدن، مخلوقات را خلق کرد. این حدیث در آثار عارفان و صوفیان کاربرد زیادی دارد. پژوهشگران در بررسی‌های سندی و متنی، حدیث کنز مخفی را [[حدیث مضطرب|حدیثی مُضطَرِب]] و نامعتبر توصیف کرده‌اند که در منابع اولیه حدیثی صحبتی از آن نشده است. نخستین بار در منابع حدیثی، این حدیث را در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] و به نقل برخی در [[مشارق انوار الیقین (کتاب)|کتاب مشارق اَنوار الیقین]] دیده‌اند. | ||
بسیاری از عارفان و عالمان مانند [[ابن‌عربی]]، [[مولوی]]، [[سید حیدر آملی|سید حیدر آملی]]، [[ملاصدرا]]، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] و [[ملا احمد نراقی]] به حیث کنز مخفی در آثار خود پرداخته‌اند. از این حدیث در موضوع حکمت و غایت آفرینش، تبیین مفهوم [[تجلی]] و شناخت خداوند استفاده شده است. برخی این حدیث را به استناد گفته خود ابن‌عربی، حاصل [[مکاشفه]] او می‌دانند. [[خواجه عبدالله انصاری]]، [[عین‌القضات همدانی]] و [[نجم‌الدین کبری]] را نخستین کسانی می‌دانند که در میان عارفان به حدیث کنز مخفی پرداخته‌اند. | بسیاری از عارفان و عالمان مانند [[ابن‌عربی]]، [[مولوی]]، [[سید حیدر آملی|سید حیدر آملی]]، [[ملاصدرا]]، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] و [[ملا احمد نراقی]] به حیث کنز مخفی در آثار خود پرداخته‌اند. از این حدیث در موضوع حکمت و غایت آفرینش، تبیین مفهوم [[تجلی]] و شناخت خداوند استفاده شده است. برخی این حدیث را به استناد گفته خود ابن‌عربی، حاصل [[مکاشفه]] او می‌دانند. [[خواجه عبدالله انصاری]]، [[عین‌القضات همدانی]] و [[نجم‌الدین کبری]] را نخستین کسانی می‌دانند که در میان عارفان به حدیث کنز مخفی پرداخته‌اند. | ||