بارداری حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بارداری حضرت مریم''' معجزه‌ای که در آن [[حضرت مریم(س)|مریم دختر عمران]] بدون [[آمیزش]] با هیچ مردی باردار شد و حاصل آن [[تولد عیسی(ع)]] بود. به گزارش آیات قرآن، مریم برای [[عبادت]] در خلوت‌گاهی از مردم کناره گرفته بود که [[فرشته|فرشته خداوند]] بر وی ظاهر شد و به او نوید فرزندی داد. [[قرآن]] در مورد نحوه بارداری مریم تنها با تعبیر «در او از روح خود دمیدیم» یاد کرده است. در برخی روایات تفسیری شیعه تصریح شده که بارداری مریم تنها با دمیدن فرشته رخ داده است. قرآن در مورد رخدادهای دوران بارداری مریم(س) سخنی نگفته است. مفسران طول دوران بارداری مریم(س) را از چند ساعت تا ۹ ماه گزارش کرده‌اند.  

بنا بر آیات قرآن، مریم(س)، که از مواجه با مردم هراسان بود، مأمور به روزه سکوت شد و به همراه نوزادش به‌سوی قوم خود بازگشت. به‌گزارش آیه ۱۵۶ سوره نساء، به مریم(س) به‌خاطر بارداری و تولد نوزاد تهمت بزرگی زدند. به گزارش قرآن، مریم(س) برای پاسخ‌گویی به کودک خود اشاره کرد و نوزاد به [[معجزه|اعجاز الهی]]، زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است.» به نظر برخی مفسران، با این معجزه، عیسی(ع) پاک‌بودن مادر خود را ثابت کرد.