بارداری حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

بارداری حضرت مریم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶

۹ بایت حذف‌شده ، ۲۲ فوریه

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

H.shamloo

confirmed، protected، templateeditor

۶٬۱۷۰

ویرایش

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 بنا بر آیات قرآن، مریم(س) در این هنگام آرزوی مرگ کرد: «کاش، پیش از این مرده بودم و از یاد رفته بودم»<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> علت این آرزوی مریم(س) را شرم از مردم<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۴۲.</ref>، ترس از ملامت آن‌ها<ref>بیضاوی، أنوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۸.</ref> و ترس از ریختن آبرو<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۴.</ref> دانسته‌اند. [[محمدتقی مدرسی]]، مفسر شیعه، در تفسیر چرایی این گفتار مریم(س) گفته که مریم(س) دختر جوانی بود که دنیا را ترک کرده و مسئولیت‌ فردی و اجتماعی بر عهده‌ نداشت؛ اکنون چنین زنی، دچار درد زایمان شده و نمی‌داند چه کند. عواقب سنگین اجتماعی چنین رخدادی را درک می‌کند و برای گریز از آن [[طلب مرگ|آرزوی مرگ]] می‌کند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۲.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] تقاضای مرگ از سوی مریم(س) نشان این دانسته که او پاکدامنی را از جانش عزیزتر می‏‌داشته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۴.</ref>
-به گزارش آیات قرآن،‌ پس از آرزوی مرگ توسط مریم(س) ندایی از زیر پایش به او می‌رسد<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> تا ناراحتی را از او دور کند.<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> ندا‌دهنده را برخی [[عیسی(ع)]] و برخی [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰؛ جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۰.</ref> به گزارش قرآن، خداوند نهر کوچکی در پایین پای مریم(س) جاری کرد و<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> از نخل رطب تازه برای او فرو فرستاد.<ref>سوره مریم، آیه۲۵.</ref> مفسران بر اساس آیات قرآن گفته‌اند که پس از آن به مریم(س) گفته شد از این غذا بخورد، از آن آب بنوش و به‌خاطر وجود فرزندت خوشحال باش.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۲.</ref>
+به گزارش آیات قرآن،‌ پس از آرزوی مرگ توسط مریم(س) ندایی از زیر پایش به او می‌رسد<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> تا ناراحتی را از او دور کند.<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> ندا‌دهنده را برخی [[عیسی(ع)]] و برخی [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰؛ جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۰.</ref> به گزارش قرآن، خداوند نهر کوچکی در پایین پای مریم(س) جاری کرد و<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> از نخل رطب تازه برای او فرو فرستاد.<ref>سوره مریم، آیه۲۵.</ref> مفسران بر اساس آیات قرآن گفته‌اند که پس از آن به مریم(س) گفته شد که از غذا بخورد، از آب بنوشد و به‌‌وجود فرزندش شادمان باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۲.</ref>
 {{همچنین ببینید|آیه ۲۳ سوره مریم|آیه ۲۶ سوره مریم}}