۱۷٬۷۶۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''قِمار''' یا '''قماربازی''' نوعی بازی که در آن شرط پرداخت مالی به برنده از سوی بازنده میشود. همه [[فقها]] به [[حرمت]] قمار [[فتوا]] دادهاند؛ البته شرطبندی در مسابقات | '''قِمار''' یا '''قماربازی''' نوعی بازی که در آن شرط پرداخت مالی به برنده از سوی بازنده میشود. همه [[فقها]] به [[حرمت]] قمار [[فتوا]] دادهاند؛ البته شرطبندی در مسابقات [[سوارکاری]]، تیراندازی و شمشیربازی را قمار به حساب نمیآورند. به فتوای فقها، بازی با [[آلات قمار]] (وسایل قماربازی)، چه به صورت شرطبندی و چه بدون آن، حرام است. | ||
فقیهان برای حرام اعلامکردن قماربازی، به دلائلی از جمله [[آیه | فقیهان برای حرام اعلامکردن قماربازی، به دلائلی از جمله [[آیه ۹۰ سوره مائده]] استناد کردهاند که در آن قماربازی کاری پلید و عملی [[شیطان|شیطانی]] معرفی شده است. فقها خوردن غذایی که از راه قمار به دست آمده باشد را حرام میدانند و معتقدند [[بینه شرعی|شهادتدادن]] قمارباز پذیرفته نمیشود. بر اساس نظر فقها مالی که از راه قمار کسب میشود، باید به صاحب آن بازگردانده شود. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
به گفته شیخ [[مرتضی انصاری]] و [[صاحبجواهر]]، فقیهان بر حرامبودن قمار [[اجماع]] دارند و [[قرآن]] و روایات [[متواتر]] بر حرمت آن دلالت میکنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۱؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> | به گفته شیخ [[مرتضی انصاری]] و [[صاحبجواهر]]، فقیهان بر حرامبودن قمار [[اجماع]] دارند و [[قرآن]] و روایات [[متواتر]] بر حرمت آن دلالت میکنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۱؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> | ||
[[آیه|آیهای]] که در این زمینه به آن استناد میشود، آیه ۹۰ | [[آیه|آیهای]] که در این زمینه به آن استناد میشود، [[آیه ۹۰ سوره مائده]] است که در آن «مَیْسِر» امری پلید و عمل [[شیطان]] معرفی شده است: «الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصَابُ وَ الْأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ» (شراب و قمار و بتها و تیرهاى قرعه، پليد و از عمل شيطاناند).<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهرالاکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> | ||
برپایه روایات، مراد از این واژه قِمار است. برای نمونه در روایتی از [[امام باقر(ع)]] که در کتاب [[کافی]] آمده است، زمانی که این آیه نازل شد، از [[پیامبر(ص)]] پرسیدند: مراد از مَیسِر چیست؟ پیامبر(ص) پاسخ داد: هرچیزی که بهوسیله آن قماربازی میشود.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۲۲و۱۲۳.</ref> همچنین [[کلینی]] در همین کتاب، از [[امام رضا(ع)]] نقل کرده که مَیسِر همان قِمار است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | برپایه روایات، مراد از این واژه قِمار است. برای نمونه در روایتی از [[امام باقر(ع)]] که در کتاب [[کافی]] آمده است، زمانی که این آیه نازل شد، از [[پیامبر(ص)]] پرسیدند: مراد از مَیسِر چیست؟ پیامبر(ص) پاسخ داد: هرچیزی که بهوسیله آن قماربازی میشود.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۲۲و۱۲۳.</ref> همچنین [[کلینی]] در همین کتاب، از [[امام رضا(ع)]] نقل کرده که مَیسِر همان قِمار است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۲۴.</ref> | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==احکام قماربازی== | ==احکام قماربازی== | ||
برپایه آنچه در کتابهای [[فقه|فقهی]] آمده، برخی از [[احکام]] قِماربازی به شرح زیر است: | برپایه آنچه در کتابهای [[فقه|فقهی]] آمده، برخی از [[احکام]] قِماربازی به شرح زیر است: | ||
* خوردن غذایی که از راه قِمار بهدست آمده، [[حرام]] است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> | *خوردن غذایی که از راه قِمار بهدست آمده، [[حرام]] است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۰۹.</ref> | ||
* شهادت قمارباز پذیرفته نمیشود.<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۷۲۶؛ حلی، الجامع للشرایع، ۱۴۰۵ق، ص۵۳۹؛ شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۳۲۵.</ref> | *شهادت قمارباز پذیرفته نمیشود.<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۷۲۶؛ حلی، الجامع للشرایع، ۱۴۰۵ق، ص۵۳۹؛ شیخ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۳۲۵.</ref> | ||
* یادگیری قماربازی حرام است.<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴</ref> | *یادگیری قماربازی حرام است.<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴</ref> | ||
* مالی که از راه قمار به دست آمده، مشروع نیست و باید به صاحبش بازگردانده شود.<ref>طباطبایی، حائری، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref> | *مالی که از راه قمار به دست آمده، مشروع نیست و باید به صاحبش بازگردانده شود.<ref>طباطبایی، حائری، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref> | ||
==فلسفه حرمت قمار== | ==فلسفه حرمت قمار== | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
طبق ماده ۶۵۴ قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]]، شرطبندی نامعتبر است و هیچ دعوای حقوقیای را نمیتوان برپایه آن مطرح کرد.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۱۱۷.</ref> در ماده ۶۵۵ قانون مدنی، مواردی که در [[فقه]] قِمار محسوب نمیشود، مانند شرطبندی در مسابقات سوارکاری و تیراندازی و شمشیربازی از حکم ماده ۶۵۴ استثناء شده است.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۱۱۷.</ref> | طبق ماده ۶۵۴ قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]]، شرطبندی نامعتبر است و هیچ دعوای حقوقیای را نمیتوان برپایه آن مطرح کرد.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۱۱۷.</ref> در ماده ۶۵۵ قانون مدنی، مواردی که در [[فقه]] قِمار محسوب نمیشود، مانند شرطبندی در مسابقات سوارکاری و تیراندازی و شمشیربازی از حکم ماده ۶۵۴ استثناء شده است.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۹۱ش، ص۱۱۷.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع== |
ویرایش