۱۷٬۸۳۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (added Category:آیات قرآن دارای مضمون مشابه using HotCat) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۲۰۰ سوره اعراف|تصویر=۲۰۰ اعراف.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۹|شأن نزول=|مکان نزول=|موضوع=|درباره=پناهبردن به خداوند در زمان وسوسهی شیطان|سایر=|آیات مرتبط= [[۳۶ فصلت]]}} | {{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۲۰۰ سوره اعراف|تصویر=۲۰۰ اعراف.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۹|شأن نزول=|مکان نزول=|موضوع=|درباره=پناهبردن به خداوند در زمان وسوسهی شیطان|سایر=|آیات مرتبط= [[۳۶ فصلت]]}} | ||
'''آیه ۲۰۰ سوره اعراف''' دستوری است که هنگام | '''آیه ۲۰۰ سوره اعراف''' دستوری است که هنگام [[وسوسه|وسوسه شیطان]] باید به [[خدا]] پناه برده و خود را به او سپرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۶۳.</ref> | ||
برخی مفسران معتقدند این آیه با اینکه خطاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] است<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱.</ref> ولی وسوسههای شیطان در او راه ندارد؛<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۶، ص۶۲.</ref> زیرا پیامبر [[عصمت|معصوم]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱.</ref> به همین جهت مقصود آیه را امت پیامبر دانستهاند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱؛ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۶، ص۶۲.</ref> در مقابل برخی معتقدند با این که پیامبر | برخی مفسران معتقدند این آیه با اینکه خطاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] است<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱.</ref> ولی وسوسههای شیطان در او راه ندارد؛<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۶، ص۶۲.</ref> زیرا پیامبر [[عصمت|معصوم]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱.</ref> به همین جهت مقصود آیه را امت پیامبر دانستهاند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۸۱؛ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۶، ص۶۲.</ref> در مقابل برخی معتقدند با این که پیامبر اسلام، معصوم است ولی وسوسههای شیطان در [[چهارده معصوم|معصومان]] نیز وجود دارد<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۵۶.</ref> اما آنان تسلیم وسوسه شیطان نشده و از راه حق منحرف نمیشوند.<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۴، ص۳۰۴.</ref> | ||
برخی منابع [[شیعه]]<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۸۸.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۳۴۷.</ref> نقل کردهاند که با نزول [[آیه ۱۹۹ سوره اعراف]] دستور داده شد که پیامبر از نادانان روی بگرداند. پیامبر گفت با خشمی که از رفتار نادانان بهوجود آمده چه میتوان کرد؟ در این هنگام آیه ۲۰۰ اعراف نازل شد و دستور داد در صورت وسوسه شیطان به خداوند پناه ببرد. | برخی منابع [[شیعه]]<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۸۸.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص۳۴۷.</ref> نقل کردهاند که با نزول [[آیه ۱۹۹ سوره اعراف]] دستور داده شد که پیامبر از نادانان روی بگرداند. پیامبر گفت با خشمی که از رفتار نادانان بهوجود آمده چه میتوان کرد؟ در این هنگام آیه ۲۰۰ اعراف نازل شد و دستور داد در صورت وسوسه شیطان به خداوند پناه ببرد. | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
این آیه در [[آیه ۳۶ سوره فصلت|۳۶ سوره فصلت]] نیز تکرار شده و تنها در [[سوره فصلت]] حرف «هو» در «إِنَّهُ هو سَمِیعٌ عَلِیمٌ» برای تأکید آمده<ref>صافی، الجدول فی إعراب القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲۴، ص۳۱۱.</ref> که در ۲۰۰ اعراف وجود ندارد.<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۱، ص۴۳۵.</ref> البته آیه ۲۰۰ اعراف پس از دستور به روی گرداندن از نادانان<ref>سوره اعراف، آیه۱۹۹.</ref> آمده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۸۸.</ref> اما در سوره فصلت دستور داده شده: «ادْفَعْ بِالَّتیِ هِیَ أَحْسَن؛ بدی را با نیکی دفع کن»<ref>سوره فصلت، آیه۳۴.</ref> و مقابل مخالفان با بهترین شیوه برخورد کن تا آنان را تغییر دهی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۴۴.</ref> سپس متذکر میشود اگر [[شیطان]] تو را وسوسه کرد که با دشمن برخورد بد داشته باشی به خدا پناه ببر.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۴۴.</ref> | این آیه در [[آیه ۳۶ سوره فصلت|۳۶ سوره فصلت]] نیز تکرار شده و تنها در [[سوره فصلت]] حرف «هو» در «إِنَّهُ هو سَمِیعٌ عَلِیمٌ» برای تأکید آمده<ref>صافی، الجدول فی إعراب القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲۴، ص۳۱۱.</ref> که در ۲۰۰ اعراف وجود ندارد.<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۱، ص۴۳۵.</ref> البته آیه ۲۰۰ اعراف پس از دستور به روی گرداندن از نادانان<ref>سوره اعراف، آیه۱۹۹.</ref> آمده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۸۸.</ref> اما در سوره فصلت دستور داده شده: «ادْفَعْ بِالَّتیِ هِیَ أَحْسَن؛ بدی را با نیکی دفع کن»<ref>سوره فصلت، آیه۳۴.</ref> و مقابل مخالفان با بهترین شیوه برخورد کن تا آنان را تغییر دهی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۴۴.</ref> سپس متذکر میشود اگر [[شیطان]] تو را وسوسه کرد که با دشمن برخورد بد داشته باشی به خدا پناه ببر.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۳۴۴.</ref> | ||
کلمه «نزغ» در این آیه را به معنای وسوسه شیطان دانستهاند<ref>واسطی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۶۵.</ref> که انسان را به سوی انجام [[گناه|گناهان]] میکشاند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۱۷.</ref> تعبیر «یَنْزَغَنَّکَ» را به جهت اینکه با نون تأکید آمده به معنای حتمی بودن | کلمه «نزغ» در این آیه را به معنای وسوسه شیطان دانستهاند<ref>واسطی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۶۵.</ref> که انسان را به سوی انجام [[گناه|گناهان]] میکشاند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۱۷.</ref> تعبیر «یَنْزَغَنَّکَ» را به جهت اینکه با نون تأکید آمده به معنای حتمی بودن وسوسه شیطان دانستهاند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۵۶.</ref> همچنین فعل مضارع بودن این تعبیر را نشاندهنده دائمی بودن وسوسه شیطان خواندهاند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۵۶.</ref> تعبیر «فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ» را به پناهبردن به خداوند معنا کردهاند.<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول و الکناز لما علیه من لغة العرب المعول، ۱۳۸۴ش، ج۶، ص۴۱۷.</ref> در معنای پناه بردن به خداوند چنین گفتهاند که تنها با گفتن کلمهی «[[استعاذه|اعوذ باللّه؛ پناه میبرم به خداوند]]» نیست، بلکه یک پیوند و ارتباط روحی برقرار کردن و سپردن خود به خداوند است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۲۵۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول|خدا در قرآن فرمود هر وقت ... دیدید در درون شما وسوسه است که فلان کار (گناه) را انجام بدهید ... هر وقت این آژیر خطر را احساس کردید بروید به پناهگاه ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ استعاذه یعنی ... وارد پناهگاه شدن. خدا هم فرمود من یک پناهگاه دارم همه جایی و همیشگی است. در هم باز است.<ref>[https://javadi.esra.ir/fa/w/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%B3-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-1391/11/26-1 جلسه درس اخلاق (1391/11/26)]، سایت آیتالله جوادی آملی.</ref>|عرض=40%|رنگ پسزمینه=#d3f2f2|عنوان=[[جوادی آملی]]:|تراز=}}{{گفت و گو|{{قرآن جدید|اعراف|۲۰۰}}|{{قرآن جدید|اعراف|۲۰۰|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | {{جعبه نقل قول|خدا در قرآن فرمود هر وقت ... دیدید در درون شما وسوسه است که فلان کار (گناه) را انجام بدهید ... هر وقت این آژیر خطر را احساس کردید بروید به پناهگاه ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ استعاذه یعنی ... وارد پناهگاه شدن. خدا هم فرمود من یک پناهگاه دارم همه جایی و همیشگی است. در هم باز است.<ref>[https://javadi.esra.ir/fa/w/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%B3-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-1391/11/26-1 جلسه درس اخلاق (1391/11/26)]، سایت آیتالله جوادی آملی.</ref>|عرض=40%|رنگ پسزمینه=#d3f2f2|عنوان=[[عبدالله جوادی آملی]]:|تراز=}}{{گفت و گو|{{قرآن جدید|اعراف|۲۰۰}}|{{قرآن جدید|اعراف|۲۰۰|نوع=فولادوند|منبع=نه}} | ||
| تراز = وسط | | تراز = وسط | ||
| عنوان = | | عنوان = |
ویرایش