پرش به محتوا

سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
'''نامگذاری'''
'''نامگذاری'''


شروع این سوره با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] «طا» و «هاء» را دلیل نام‌گذاری این سوره به نام '''طه''' دانسته‌اند.{{یاد|۲۹ سوره قرآن با حروف مقطعه شروع شده و حروف مقطعه در بردارنده معانی رمزی‌ای است که خداوند به پیامبرش القا کرده است. به اعتقاد علامه طباطبایی در میان این سوره‌ها، تنها دو سوره طه و یس که با حروف مقطعه شروع شده خطاب به پیامبر است و این ظهور در این معنی دارد که  معنی  رمز گونه موجود در حروف مقطعه این دو سوره اختصاص به شخص پیامبر دارد و وصفی برای شخصیت باطنی اوست و نامی از نام‌های اوست و به واسطه کثرت استعمال واژه‌های طه و یس عَلَم (اسم خاص واختصاصی) برای پیامبر شده‌اند.طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۲۷  }}<ref>صفوی، «سوره طه»، ص۷۶۰.</ref> نام دیگر سوره طه «کلیم» است که از لقب [[حضرت موسی(ع)]] یعنی کلیم الله (هم‌سخن با خداوند) گرفته شده است؛ زیرا داستان این پیامبر و سخن‌گفتنش با خدا در این سوره آمده است.<ref>خرمشاهی، «سوره طه»، ص۱۲۴۲.</ref>
شروع این سوره با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] «طا» و «هاء» را دلیل نام‌گذاری این سوره به نام طه دانسته‌اند.{{یاد|۲۹ سوره قرآن با حروف مقطعه شروع شده و حروف مقطعه در بردارنده معانی رمزی‌ای است که خداوند به پیامبرش القا کرده است. به اعتقاد علامه طباطبایی در میان این سوره‌ها، تنها دو سوره طه و یس که با حروف مقطعه شروع شده خطاب به پیامبر است و این ظهور در این معنی دارد که  معنی  رمز گونه موجود در حروف مقطعه این دو سوره اختصاص به شخص پیامبر دارد و وصفی برای شخصیت باطنی اوست و نامی از نام‌های اوست و به واسطه کثرت استعمال واژه‌های طه و یس عَلَم (اسم خاص واختصاصی) برای پیامبر شده‌اند.طباطبایی، المیزان، ج۱۴، ص۱۲۷  }}<ref>صفوی، «سوره طه»، ص۷۶۰.</ref> نام دیگر سوره طه «کلیم» است که از لقب [[حضرت موسی(ع)]] یعنی [[کلیم‌الله (لقب)|کلیم‌الله]] (کسی که خداوند با او سخن گفت) گرفته شده است؛ زیرا داستان این پیامبر و سخن‌گفتنش با خدا در این سوره آمده است.<ref>خرمشاهی، «سوره طه»، ص۱۲۴۲.</ref>


'''ترتیب و محل نزول'''
'''ترتیب و محل نزول'''
خط ۲۵: خط ۲۵:


مطالب سوره طه در چند بخش زیر می‌توان خلاصه کرد:
مطالب سوره طه در چند بخش زیر می‌توان خلاصه کرد:
* تعیین وظیفه [[محمد(ص)|پیغمبر اسلام(ص)]] و اینکه نباید خود را به رنج و سختی بیاندازد بلکه او تنها دعوت کننده است؛
*تعیین وظیفه [[محمد(ص)|پیغمبر اسلام(ص)]] و اینکه نباید خود را به رنج و سختی بیاندازد بلکه او تنها دعوت کننده است؛
* دستور به [[اعتدال]] و میانه روی در همه چیز حتی در [[دعا]] و [[عبادت]]؛
*دستور به [[اعتدال]] و میانه روی در همه چیز حتی در [[دعا]] و [[عبادت]]؛
* اشاره به عظمت قرآن و بخشی از [[صفات جمال و جلال الهی|صفات جلال و جمال]] پروردگار؛
*اشاره به عظمت قرآن و بخشی از [[صفات جمال و جلال الهی|صفات جلال و جمال]] پروردگار؛
* داستان [[موسی(ع)]] و مبارزه او با [[فرعون]]، جادوگران و [[سامری]] در بیش از هشتاد آیه؛
*داستان [[موسی(ع)]] و مبارزه او با [[فرعون]]، جادوگران و [[سامری]] در بیش از هشتاد آیه؛
* [[معاد]] و بخشی از خصوصیات رستاخیز؛
*[[معاد]] و بخشی از خصوصیات رستاخیز؛
*سرگذشت [[آدم]] و [[حوا]] در [[بهشت آدم|بهشت]] و ماجرای [[وسوسه ابلیس]] و [[هبوط]] آنها به زمین؛
*سرگذشت [[آدم]] و [[حوا]] در [[بهشت آدم|بهشت]] و ماجرای [[وسوسه ابلیس]] و [[هبوط]] آنها به زمین؛
* اندرز و نصیحت‌های بیدارکننده برای همه [[مؤمنان]].<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۱۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۱۵۴.</ref>
*اندرز و نصیحت‌های بیدارکننده برای همه [[مؤمنان]].<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۱۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۱۵۴.</ref>
{{سوره طه}}
{{سوره طه}}


==داستان‌ها و روایت‌های تاریخی==
==داستان‌ها و روایت‌های تاریخی==
در بیش از هشتاد آیه از سوره طه به صورت مفصل به داستان [[نبوت]] و تبلیغ [[حضرت موسی(ع)]] پرداخته و در آیات پایانی سوره نیز به داستان [[حضرت آدم(ع)]] و هبوط او به زمین اشاره شده است.
در بیش از هشتاد آیه از سوره طه به صورت مفصل به داستان [[نبوت]] و تبلیغ [[حضرت موسی(ع)]] پرداخته و در آیات پایانی سوره نیز به داستان [[حضرت آدم(ع)]] و هبوط او به زمین اشاره شده است.
* '''داستان موسی(ع)''':  
*'''داستان موسی(ع)''':  
** آتش در [[وادی طوی|وادی مقدس طُویٰ]]، گفتگو با خدا و برگزیدن موسی، معجزهٔ تبدیل عصا به اژدها و [[ید بیضاء]]، امر به دعوت [[فرعون]]، همراهی [[حضرت هارون]] با موسی (آیات ۹-۳۲)؛  
**آتش در [[وادی طوی|وادی مقدس طُویٰ]]، گفتگو با خدا و برگزیدن موسی، معجزهٔ تبدیل عصا به اژدها و [[ید بیضاء]]، امر به دعوت [[فرعون]]، همراهی [[حضرت هارون]] با موسی (آیات ۹-۳۲)؛
** داستان تولد موسی و به نیل انداختن او توسط مادرش، رسیدن موسی به کاخ فرعون، بازگرداندن موسی به مادر (آیات ۳۸-۴۰)؛  
**داستان تولد موسی و به نیل انداختن او توسط مادرش، رسیدن موسی به کاخ فرعون، بازگرداندن موسی به مادر (آیات ۳۸-۴۰)؛
** قتل دشمن، زندگی در مدین و برگزیدگی (آیات ۴۰-۴۱)؛
**قتل دشمن، زندگی در مدین و برگزیدگی (آیات ۴۰-۴۱)؛
** رفتن به سوی فرعون، گفتگو با فرعون، مقابله با ساحران، ایمان ساحران و تهدید فرعون (آیات ۴۲-۷۳)؛
**رفتن به سوی فرعون، گفتگو با فرعون، مقابله با ساحران، ایمان ساحران و تهدید فرعون (آیات ۴۲-۷۳)؛
** گذر [[بنی‌اسرائیل]] از دریا و غرق شدن فرعونیان (آیات ۷۷-۷۸)؛
**گذر [[بنی‌اسرائیل]] از دریا و غرق شدن فرعونیان (آیات ۷۷-۷۸)؛
** نزول نعمات بر بنی‌اسرائیل، [[گوساله سامری]]، گفتگوی قوم با [[هارون]]، اعتراض موسی به هارون، گفتگوی موسی و [[سامری]] (آیه‌های ۸۰-۹۷).
**نزول نعمات بر بنی‌اسرائیل، [[گوساله سامری]]، گفتگوی قوم با [[هارون]]، اعتراض موسی به هارون، گفتگوی موسی و [[سامری]] (آیه‌های ۸۰-۹۷).
* '''داستان آدم(ع)''': سجده [[فرشته|فرشتگان]] و سرباززدن [[ابلیس]]، هشدار به آدم دربارهٔ ابلیس، وسوسه ابلیس و خوردن از [[شجره ممنوعه|شجره]]، [[هبوط]] به زمین (آیه‌های ۱۱۵-۱۲۳).
*'''داستان آدم(ع)''': سجده [[فرشته|فرشتگان]] و سرباززدن [[ابلیس]]، هشدار به آدم دربارهٔ ابلیس، وسوسه ابلیس و خوردن از [[شجره ممنوعه|شجره]]، [[هبوط]] به زمین (آیه‌های ۱۱۵-۱۲۳).


==شأن نزول برخی آیات==
==شأن نزول برخی آیات==
خط ۹۸: خط ۹۸:


در [[تفسیر مجمع البیان]] سه احتمال برای دستور به عدم تعجیل در ابلاغ وحی بیان شده است:
در [[تفسیر مجمع البیان]] سه احتمال برای دستور به عدم تعجیل در ابلاغ وحی بیان شده است:
* پیش از آنکه جبرئیل وحی را به پایان برساند به تلاوت قرآن عجله نکند همانگونه که در آیه ۱۶ [[سوره قیامت]] {{یاد|لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ  ترجمه:[ ای پیامبر پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.}}نیز بر آن تأکید کرده است. این احتمال علاوه بر این که با آیه ۱۶ سوره قیامت تأیید می‌شود با فراز پایانی آیه مورد بحث نیز تایید می‌شود(  وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا) که پیامبر به جای عجله کردن در خواندن سوره‌ها و آیاتی که هنوز نازل نشده (و او به آنها با نزول دفعی قرآن علم اجمالی دارد) از خدواند طلب علم جدید بکند و به آن چه به صورت اجمال می‌داند اکتفا نکند و هنگام نزول وحی صبر کند و گوش فرادهد. این آیه روایاتی را تایید می‌کند که دو نزول برای قرآن دانسته،  یک مرتبه نزول دفعی تمام قرآن و دیگر نزول تدریجی و اگر نزول دفعی قرآن برای پیامبر(ص) نبوده نهی از عجله کردن او در خواندن آن چه هنوز نازل نشده بی معنی است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، اعلمی بیروت، ج۱۴، ص۲۱۵
*پیش از آنکه جبرئیل وحی را به پایان برساند به تلاوت قرآن عجله نکند همانگونه که در آیه ۱۶ [[سوره قیامت]] {{یاد|لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ  ترجمه:[ ای پیامبر پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی.}}نیز بر آن تأکید کرده است. این احتمال علاوه بر این که با آیه ۱۶ سوره قیامت تأیید می‌شود با فراز پایانی آیه مورد بحث نیز تایید می‌شود(  وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا) که پیامبر به جای عجله کردن در خواندن سوره‌ها و آیاتی که هنوز نازل نشده (و او به آنها با نزول دفعی قرآن علم اجمالی دارد) از خدواند طلب علم جدید بکند و به آن چه به صورت اجمال می‌داند اکتفا نکند و هنگام نزول وحی صبر کند و گوش فرادهد. این آیه روایاتی را تایید می‌کند که دو نزول برای قرآن دانسته،  یک مرتبه نزول دفعی تمام قرآن و دیگر نزول تدریجی و اگر نزول دفعی قرآن برای پیامبر(ص) نبوده نهی از عجله کردن او در خواندن آن چه هنوز نازل نشده بی معنی است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، اعلمی بیروت، ج۱۴، ص۲۱۵
</ref>
</ref>
   
   
   
   
* تا وقتی معانی قرآن برای تو آشکار نشده برای پیروانت نخوان.
*تا وقتی معانی قرآن برای تو آشکار نشده برای پیروانت نخوان.
* پیش از آنکه وحی بر تو نازل شود درخواست نزول وحی نکن زیرا خداوند بر حسب مصلحت نازل می‌فرماید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۱-۵۲.</ref>
*پیش از آنکه وحی بر تو نازل شود درخواست نزول وحی نکن زیرا خداوند بر حسب مصلحت نازل می‌فرماید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۱-۵۲.</ref>


درباره فراز آخر آیه «وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» از پیامبر(ص) روایت است هرگاه روزی بر من آید که در آن بر علم من افزوده نشود و به درگاه خداوند [[تقرب]] پیدا نکنم، طلوع خورشید آن روز بر من مبارک نیست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۲.</ref>
درباره فراز آخر آیه «وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» از پیامبر(ص) روایت است هرگاه روزی بر من آید که در آن بر علم من افزوده نشود و به درگاه خداوند [[تقرب]] پیدا نکنم، طلوع خورشید آن روز بر من مبارک نیست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۵۲.</ref>
خط ۴۷۱: خط ۴۷۰:
{{همچنین ببینید|فضائل سور}}
{{همچنین ببینید|فضائل سور}}


== متن سوره ==  
==متن سوره==  
{{سوره ۰۲۰ با ترجمه}}
{{سوره ۰۲۰ با ترجمه}}
{{سوره‌های قرآن|20|[[سوره مریم]]|[[سوره انبیاء]]}}
{{سوره‌های قرآن|20|[[سوره مریم]]|[[سوره انبیاء]]}}


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
==یادداشت==
{{یادداشت‌ها}}
{{یادداشت‌ها}}


== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
خط ۵۰۰: خط ۴۹۹:
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
*[http://www.erfan.ir/quran/?soreh=020 متن و صوت سوره مبارکه طه همراه با ترجمه شیخ حسین انصاریان]
*[http://www.erfan.ir/quran/?soreh=020 متن و صوت سوره مبارکه طه همراه با ترجمه شیخ حسین انصاریان]
* [http://tanzil.ir/#20:1 قرائت سوره طه]
*[http://tanzil.ir/#20:1 قرائت سوره طه]


{{قرآن کریم}}
{{قرآن کریم}}
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱

ویرایش