دفاع مشروع: تفاوت میان نسخه‌ها

به عقیده فقها حکم دفاع از حریم همانند حکم دفاع از جان است<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۷۱؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۲.</ref> فقها دفاع شخص از حریم خود را واجب دانسته‌اند و تسلیم شدن در برابر متجاور، حتی اگر به حد آمیزش نرسد،<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۱۰، ص۶۵۱.</ref> حرام می‌دانند،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۵۱.</ref> اما اگر فرد از دفاع کردن عاجز باشد و فرار ممکن باشد واجب است که فرار کند.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۸۶؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۵، ص۵۵.</ref>  

در مقابل مشهور برخی از فقها وجوب دفاع را مشروط به قدرت بر دفاع و گمان به سالم ماندن دانسته‌اند.<ref>شهید ثانی، رسائل، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۶۱۸؛ کاشف‌الغطا، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۹۳.</ref> [[سید علی طباطبایی|صاحب ریاض]] (درگذشت: ۱۲۳۱ق) از فقیهان و اصولیان شیعه، نیز تسلیم شدن را زمانی جایز می‌داند که مدافع گمان به هلاکت خود داشته باشد.<ref>طباطبایی کربلایی، ریاض المسائل، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۹۷.</ref>