Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
ندایی از پایین پای مریم به او رسید<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> تا ناراحتی را از وی دور کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰.</ref> این ندا دهنده را برخی [[عیسی(ع)]] و برخی [[جبرئیل]] دانستهاند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰.</ref> برخی شواهد را مناسبتر به این قول دانستهاند که گوینده را جبرئیل بدانیم.<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۰.</ref> [[محمد بن حسن شیبانی|شیبانی]] مفسر شیعه در قرن هفتم هجری نظر اکثر مفسران را بر این دانسته که ندا دهنده عیسی(ع) بوده است.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> این ندادهنده به مریم گفت که ناراحت نباشد<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> خداوند نهر آبی کوچکی در پایین پایش جاری کرده است.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> همچنین تکانی به درخت نخل بدهد تا رًطب تازه برای او بریزد.<ref>سوره مریم، آیه۲۵.</ref> سپس به او میگوید از این غذای نیروبخش بخورد، از آن آب گوارا بنوشد و از این مولود جدید خوشحال باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۲.</ref> توصیه به خوشحالی به جهت فرزند به جهت دل مشغولی مریم بود که با این فرزند چه خواهد کرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۴.</ref> | ندایی از پایین پای مریم به او رسید<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> تا ناراحتی را از وی دور کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰.</ref> این ندا دهنده را برخی [[عیسی(ع)]] و برخی [[جبرئیل]] دانستهاند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۹۰.</ref> برخی شواهد را مناسبتر به این قول دانستهاند که گوینده را جبرئیل بدانیم.<ref>جعفری، کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۵۱۰.</ref> [[محمد بن حسن شیبانی|شیبانی]] مفسر شیعه در قرن هفتم هجری نظر اکثر مفسران را بر این دانسته که ندا دهنده عیسی(ع) بوده است.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> این ندادهنده به مریم گفت که ناراحت نباشد<ref>سوره مریم، آیه۲۴.</ref> خداوند نهر آبی کوچکی در پایین پایش جاری کرده است.<ref>شیبانی، نهج البیان، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۰۹.</ref> همچنین تکانی به درخت نخل بدهد تا رًطب تازه برای او بریزد.<ref>سوره مریم، آیه۲۵.</ref> سپس به او میگوید از این غذای نیروبخش بخورد، از آن آب گوارا بنوشد و از این مولود جدید خوشحال باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۲.</ref> توصیه به خوشحالی به جهت فرزند به جهت دل مشغولی مریم بود که با این فرزند چه خواهد کرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۴.</ref> | ||
{{همچنین ببینید|آیه | {{همچنین ببینید|آیه ۲۳ سوره مریم}} | ||
== بازگشت نزد مردم == | == بازگشت نزد مردم == |