confirmed، movedable، protected، templateeditor
۴٬۹۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{درباره ۲|زبور کتاب داوود نبی|آشنایی با زبور آل محمد، مدخل |صحیفه سجادیه| }} | {{درباره ۲|زبور کتاب داوود نبی|آشنایی با زبور آل محمد، مدخل |صحیفه سجادیه| }} | ||
'''زبور''' کتابی | '''زبور''' کتابی آسمانی که بر [[داوود (پیامبر)|حضرت داوود(ع)]] نازل شد. زبور فاقد احکام و شریعت تازه، اما در بر دارنده نصیحتها، دعاها و مناجات بوده است. بر اساس برخی روایتها، نام پیامبر(ص) در زبور آمده است. بر اساس آیاتی از قرآن حضرت داوود به سبب داشتن زبور، بر برخی پیامبران برتری داشته است. | ||
به باور برخی پژوهشگران، مزامیر موجود در عهد عتیق، همان زبور حضرت داوود است، که از تحریف در امان نمانده است. مزامیر تورات از معتبرترین منابع دینی و فرهنگی یهود بهشمار میآید و در مجموع پنج کتاب و ۱۵۰ مزمور دارد که ۷۳ مزمور آن را به حضرت داوود نسبت دادهاند. گفته شده مضمون آیه ۱۰۵ سوره انبیاء تنهاترین نقل قول مستقیم قرآن از تورات است که اکنون نیز در مزامیر وجود دارد. | |||
== معرفی و اهمیت == | == معرفی و اهمیت == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۶: | ||
کلمه زبور سهبار در قرآن ذکر شده و در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] مؤلف المیزان، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه ۱۹۶ سوره اسراء، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و از آن کتابهای آسمانی که بر پیامبران گذشته نازل شده (و نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود) اراده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref> | کلمه زبور سهبار در قرآن ذکر شده و در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] مؤلف المیزان، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه ۱۹۶ سوره اسراء، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و از آن کتابهای آسمانی که بر پیامبران گذشته نازل شده (و نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود) اراده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref> | ||
در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء نیز اگر چه کلمه «زبور» ذکر شده، اما احتمالهای مختلفی درباره آن مطرح شده است؛ ولی طباطبایی با استناد به آیات دیگر آن را همان کتاب حضرت داوود میداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۹.</ref> برخی محققان، مضمون [[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء]] را تنهاترین نقل قول مستقیم قرآن از عهد قدیم | در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء نیز اگر چه کلمه «زبور» ذکر شده، اما احتمالهای مختلفی درباره آن مطرح شده است؛ ولی طباطبایی با استناد به آیات دیگر آن را همان کتاب حضرت داوود میداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۹.</ref> برخی محققان، مضمون [[آیه ۱۰۵ سوره انبیاء]] را تنهاترین نقل قول مستقیم قرآن از عهد قدیم دانستهاند.<ref>ایزانلو، و خندقآبادی، «زبور»، ص۲۵۱.</ref> صادقی تهرانی و مکارم شیرازی با بررسی مزامیر تورات، بر این باورند که مضمون این آیه در مزامیر تورات نیز وجود دارد.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۹-۳۸۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۶۶.</ref> | ||
== مزامیر تورات == | == مزامیر تورات == |