confirmed، movedable، protected، templateeditor
۴٬۹۰۰
ویرایش
زبور: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه زبور در منابع اسلامی
| خط ۵: | خط ۵: | ||
'''زبور''' کتابی است که بر اساس [[قرآن]] و احادیث، بر [[حضرت داوود]] نازل شده‌است. زبور کتابی است سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره انبیاء|انبیاء]] و [[سوره اسراء|اسراء]] ذکر شده است. برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. | '''زبور''' کتابی است که بر اساس [[قرآن]] و احادیث، بر [[حضرت داوود]] نازل شده‌است. زبور کتابی است سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره انبیاء|انبیاء]] و [[سوره اسراء|اسراء]] ذکر شده است. برخی پژوهشگران زبور مذکور در قرآن را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. | ||
== | == معرفی و اهمیت == | ||
بر اساس برخی روایات، زبور (در لغت به معنای «نوشته شده»<ref>اسدی، «زبور»، ص۲۸۸.</ref>) یکی از ۱۰۴ صحیفه آسمانی است<ref>نگاه کنید به: شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> که در [[۱۸ رمضان]] بر [[داوود (پیامبر)|حضرت داود(ع)]] نازل شد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مؤلف [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، محتوای زبور، نصیحت‌ها، دعاها و مناجات بود، اما احکام و شریعت تازه‌ای نداشت.<ref>مکارم شیرازی و دیگران، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۳۴۸.</ref> بر پایه برخی از روایات، زبور یکی از [[ودایع امامت]] است و در [[جفر#جفرهای دیگر|جَفْر اَبیَض]] نگهداری می‌شود.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> | بر اساس برخی روایات، زبور (در لغت به معنای «نوشته شده»<ref>اسدی، «زبور»، ص۲۸۸.</ref>) یکی از ۱۰۴ صحیفه آسمانی است<ref>نگاه کنید به: شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۴.</ref> که در [[۱۸ رمضان]] بر [[داوود (پیامبر)|حضرت داود(ع)]] نازل شد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، مؤلف [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، محتوای زبور، نصیحت‌ها، دعاها و مناجات بود، اما احکام و شریعت تازه‌ای نداشت.<ref>مکارم شیرازی و دیگران، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۳۴۸.</ref> بر پایه برخی از روایات، زبور یکی از [[ودایع امامت]] است و در [[جفر#جفرهای دیگر|جَفْر اَبیَض]] نگهداری می‌شود.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> | ||
بر اساس روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]]، نام پیامبر اسلام در زبور با عنوان «ماحی» (: محو‌کننده زمین از بت‌پرستی) ذکر شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۲۸.</ref> در بعضی از احادیث نیز از ذکر شدن نام [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در زبور سخن به میان آمده است.<ref>نگاه کنید به: شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۹؛ ابن‌شاذان قمی، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۱۷۵.</ref> در برخی احادیث آمده است خداوند به جای زبور، [[سوره‌های مثانی]] را به پیامبر اسلام داده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۰۱.</ref> برخی کتاب‌ها و شعرها (مانند [[صحیفه سجادیه]] و برخی مثنوی‌های عطار نیشابوری) به دلیل داشتن مضامین نیایشی و زیبا، زبور نامیده شده‌اند.<ref>ایزانلو، و خندق‌آبادی، «زبور»، ص۲۵۴.</ref> | بر اساس روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]]، نام پیامبر اسلام در زبور با عنوان «ماحی» (: محو‌کننده زمین از بت‌پرستی) ذکر شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۲۸.</ref> در بعضی از احادیث نیز از ذکر شدن نام [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در زبور سخن به میان آمده است.<ref>نگاه کنید به: شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۵۹؛ ابن‌شاذان قمی، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۱۷۵.</ref> در برخی احادیث آمده است خداوند به جای زبور، [[سوره‌های مثانی]] را به پیامبر اسلام داده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۰۱.</ref> برخی کتاب‌ها و شعرها (مانند [[صحیفه سجادیه]] و برخی مثنوی‌های عطار نیشابوری) به دلیل داشتن مضامین نیایشی و زیبا، زبور نامیده شده‌اند.<ref>ایزانلو، و خندق‌آبادی، «زبور»، ص۲۵۴.</ref> | ||
== | == آیات مرتبط == | ||
[[پرونده:کتیبه لقد کتبنا فی الزبور حرم امام حسین.jpg|بندانگشتی|کتیبه کاشی‌کاری شده از آیه ۱۰۵ سوره انبیاء در [[حرم امام حسین(ع)]]]] | [[پرونده:کتیبه لقد کتبنا فی الزبور حرم امام حسین.jpg|بندانگشتی|کتیبه کاشی‌کاری شده از آیه ۱۰۵ سوره انبیاء در [[حرم امام حسین(ع)]]]] | ||
کلمه زبور سه‌بار در قرآن ذکر شده و در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] مؤلف المیزان، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه ۱۹۶ سوره اسراء، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و از آن کتاب‌های آسمانی که بر پیامبران گذشته نازل شده (و نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود) اراده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref> | کلمه زبور سه‌بار در قرآن ذکر شده و در آیات [[آیه ۱۶۳ سوره نساء|۱۶۳ سوره نساء]] و [[آیه ۵۵ سوره اسراء|۵۵ سوره اسراء]] به عنوان موهبتی برای حضرت داوود معرفی شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره نساء، آیه ۱۶۳؛ و سوره اسراء آیه ۵۵.</ref> [[محمدحسین طباطبایی]] مؤلف المیزان، با استناد به آیه ۱۶۳ سوره نساء، بر این باور است که علت برتری حضرت داوود بر برخی پیامبران، نازل شدن زبور بر وی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> در آیه ۱۹۶ سوره اسراء، زبور به صورت جمع (زُبُر) آمده و از آن کتاب‌های آسمانی که بر پیامبران گذشته نازل شده (و نه خصوص کتاب نازل شده بر حضرت داوود) اراده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۲۰.</ref> | ||