پرش به محتوا

امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏امامت: اصلاح پانویس
بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏امامت: اصلاح پانویس)
خط ۵۰: خط ۵۰:
===امامت ===
===امامت ===
حسن بن علی دومین امام شیعیان است. او بعد از [[شهادت امام علی(ع)]] در ۲۱ رمضان [[سال ۴۰ هجری قمری|سال ۴۰ق]]، به [[امامت]] رسید و به مدت ۱۰ سال این مقام را بر عهده داشت.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref>
حسن بن علی دومین امام شیعیان است. او بعد از [[شهادت امام علی(ع)]] در ۲۱ رمضان [[سال ۴۰ هجری قمری|سال ۴۰ق]]، به [[امامت]] رسید و به مدت ۱۰ سال این مقام را بر عهده داشت.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref>
[[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] (درگذشته ۳۲۹ق) در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] مجموعه روایات مربوط به نصب حسن بن علی به امامت را گردآوری کرده است.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۷-۳۰۰.</ref> بر اساس یکی از این روایات، امام علی(ع) پیش از شهادت و در حضور فرزندان خود و بزرگان شیعه، کتاب و سلاح (از [[ودایع امامت]]) را به فرزندش حسن داد و اعلام کرد که پیامبر به او فرمان داده که حسن را وصیّ خود قرار دهد.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۸.</ref> بنابر روایتی دیگر، امام علی(ع) هنگام حرکت به سوی [[کوفه]] برخی از ودایع امامت را نزد [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|اُم‌سَلمه]] امانت گذاشت و امام حسن(ع) پس از بازگشت از کوفه، آنها را از وی تحویل گرفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۸.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشته ۴۱۳ق) نیز در کتاب [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|ارشاد]] گفته است حسن(ع) وصیّ پدرش در میان فرزندان و اصحاب وی بوده است.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۷.</ref><ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۰.</ref> برای وصایت امام مجتبی به [[حدیث دوازده خلیفه]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۵۳.</ref>نیز استدلال شده است.<ref>طبرسی، اعلام الورى، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۷؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۴۸۲.</ref>
[[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] (درگذشته ۳۲۹ق) در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] مجموعه روایات مربوط به نصب حسن بن علی به امامت را گردآوری کرده است.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۷-۳۰۰.</ref> بر اساس یکی از این روایات، امام علی(ع) پیش از شهادت و در حضور فرزندان خود و بزرگان شیعه، کتاب و سلاح (از [[ودایع امامت]]) را به فرزندش حسن داد و اعلام کرد که پیامبر به او فرمان داده که حسن را وصیّ خود قرار دهد.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۸.</ref> بنابر روایتی دیگر، امام علی(ع) هنگام حرکت به سوی [[کوفه]] برخی از ودایع امامت را نزد [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|اُم‌سَلمه]] امانت گذاشت و امام حسن(ع) پس از بازگشت از کوفه، آنها را از وی تحویل گرفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، ۱۳۶۲ش، ص۲۹۸.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشته ۴۱۳ق) نیز در کتاب [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|ارشاد]] گفته است حسن(ع) وصیّ پدرش در میان فرزندان و اصحاب وی بوده است.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، صص ۷ و ۳۰.</ref> برای وصایت امام مجتبی به [[حدیث دوازده خلیفه]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۵۳.</ref>نیز استدلال شده است.<ref>طبرسی، اعلام الورى، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۰۷؛ شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۴۸۲.</ref>
امام حسن(ع) در چند ماه اولیه دوران امامت، ساکن کوفه و عهده‌دار منصب [[خلافت]] بود.
امام حسن(ع) در چند ماه اولیه دوران امامت، ساکن کوفه و عهده‌دار منصب [[خلافت]] بود.


confirmed، protected، templateeditor
۷۰۹

ویرایش