پرش به محتوا

ابوالریحانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۵۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ دسامبر ۲۰۲۳
اصلاح نویسه‌های عربی
(ویکی سازی)
(اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۱: خط ۱:
'''اَبو الرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج‏۱، ص۱۵۴</ref> است. ریحانه به‌معنای هر نوع گیاه خوشبو است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «ریحان»، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۷۱.</ref>
'''اَبوالرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام علی(ع)|کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج‏۱، ص۱۵۴</ref> است.  
[[پیامبر(ص)]] در مواردی گفته است [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] ریحانه‌های من هستند. <ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref>{{یاد| [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب احقاق الحق ج۱۰ ازص۵۹۹ تا ص  ۶۲۶روایاتی را از کتب و منابع معتبر اهل سنت نقل کرده که پیامبر(ص) حسن و حسین را به عنوان دو ریحانه خویش معرفی کرده است.}}در برخی مواقع این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز بکار رفته است. به عنوان نمونه در مناقب روایت است که پیامبر(ص) حتی در حال [[نماز]] با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با او برخورد می کرد و در پاسخ به سؤال اصحاب و تعجب آنان ازاین برخورد می‌فرمود: «إن هذا ريحانتي» این ریحانه من است. <ref>ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref> و به [[حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> به عنوان نمونه خوارزمی در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین]] روایتی از پیامبر(ص) نقل کرده که سه روز پیش از وفاتش به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] با این عنوان  [[سلام]] کرده است: سلام الله عليك أبا الرّيحانتين‌ أوصيك بريحانتيّ من الدّنيا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین(پدر دو ریحانه) تو را به  دو ریحانه ام در دنیا(حسن وحسین) توصیه می کنم.  <ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص ۱۰۳.</ref>
 
 


بر پایه روایاتی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است آن حضرت [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] را ریحانه‌های خود معرفی کرده است.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref> در [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|کتاب احقاق الحق]] این روایات از منابع اهل‌سنت گردآوردی شده است.<ref>شوشتری، احقاق‌الحق، ج۱۰، ص۵۹۹-۶۲۶.</ref> این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز به‌کار رفته است. به عنوان نمونه در [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]] روایتی نقل شده است که پیامبر(ص) در حال [[نماز]] نیز با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با امام حسن برخورد می‌کرد و در پاسخ به سؤال و تعجب اصحاب، می‌فرمود: «ان هذا ریحانتی» این ریحانه من است.<ref>ابن‌شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابی‌طالب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref>


به [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> بر اساس روایتی که در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین خوارزمی]] نقل شده است پیامبر سه روز پیش از وفاتش خطاب به امام علی(ع) چنین گفته است: سلام الله علیک أبا الرّیحانتین أوصیک بریحانتیّ من الدّنیا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین تو را به  دو ریحانه‌ام در دنیا  توصیه می‌کنم.<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص۱۰۳.</ref> ریحانه به‌معنای گیاه خوشبو است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «ریحان»، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۷۱.</ref>
==جستارهای وابسته ==
==جستارهای وابسته ==
* [[ابوالسبطین]]
* [[ابوالسبطین]]
خط ۱۱: خط ۱۰:
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
== منابع ==
{{یادداشت‌ها}}
{{منابع}}
==منابع==
*ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی‏، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام، قم‏، علامه‏، چاپ اول‏، ۱۳۷۹ق‏.
*ابن شهر آشوب، محمد بن علی‏، مناقب آل أبی طالب علیهم السلام، قم‏، علامه‏، چاپ اول‏، ۱۳۷۹ق‏.
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، تبریز، مکتبة بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق.
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، تبریز، مکتبة بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق.
*انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، انتشارات سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ش.
*انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، انتشارات سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۰ش.
*طبرسی، فضل بن حسن‏، إعلام الوری بأعلام الهدی (ط- القدیمة)، تهران‏، اسلامیه‏، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق‏‏.
*خوارزمی، مقتل الحسین.
*مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة‌حجج الله علی العباد، قم، موسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
*شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل
*طبرسی، فضل بن حسن‏، إعلام الوری بأعلام الهدی (ط- القدیمة)، تهران‏، اسلامیه‏، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق‏.
*مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفةحجج الله علی العباد، قم، موسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
 
{{پایان}}
{{کنیه‌ها و لقب‌ها}}
{{کنیه‌ها و لقب‌ها}}
{{امام علی (ع)}}
{{امام علی (ع)}}