نیابت در عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

اصل نخستین در [[عبادت]] آن است که هر شخصی اعمال عبادی که بر او [[واجب]] یا [[مستحب]] شده است را خودش انجام دهد؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> ولی به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، نسبت به انجام برخی از عبادات، [[شارع]] اجازه داده است که شخصی به نیابت شخص دیگری عبادت فوت شده را انجام دهد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref>

   

===نیابت استیجاری===