نیابت در عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ||
نیابت در عبادت، پذیرفتن انجام عمل عبادی از طرف شخصی است که عبادتی بر عهده داشته و آن را انجام نداده است.<ref>طباطبائي یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۷۵.</ref> بواسطه عمل نائب عبادات فوت شده جبران خواهد شد<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> و در صورت مستحب بودن عمل، اجر و ثوابی به منوب‌عنه(کسی که عبادت از طرف او انجام می‌شود) خواهد رسید.<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> | نیابت در عبادت، پذیرفتن انجام عمل عبادی از طرف شخصی است که عبادتی بر عهده داشته و آن را انجام نداده است.<ref>طباطبائي یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۷۵.</ref> بواسطه عمل نائب عبادات فوت شده جبران خواهد شد<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> و در صورت مستحب بودن عمل، اجر و ثوابی به منوب‌عنه (کسی که عبادت از طرف او انجام می‌شود) خواهد رسید.<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref> | ||
اصل نخستین در [[عبادت]] آن است که هر شخصی اعمال عبادی که بر او [[واجب]] یا [[مستحب]] شده است را خودش انجام دهد؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> ولی به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، نسبت به انجام برخی از عبادات، [[شارع]] اجازه داده است که شخصی به نیابت شخص دیگری عبادت فوت شده را انجام دهد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> | اصل نخستین در [[عبادت]] آن است که هر شخصی اعمال عبادی که بر او [[واجب]] یا [[مستحب]] شده است را خودش انجام دهد؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> ولی به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، نسبت به انجام برخی از عبادات، [[شارع]] اجازه داده است که شخصی به نیابت شخص دیگری عبادت فوت شده را انجام دهد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲،ص۳۱۱.</ref> | ||