نیابت در عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیابت در عبادت''' آن است که شخصی از طرف کسی که [[عبادت|عبادتی]] از او فوت شده، عبادت را انجام دهد و بواسطه عملِ او عبادات فوت شده جبران گردد.<br>

نیابت در عبادات [[واجب]] همچون [[نماز]] و [[روزه]] اختصاص به مُردگان دارد، ولی در عبادات [[مستحب]]، نیابت از طرف افراد زنده نیز صحیح شمرده شده است. [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] قائل است که نائب می‌تواند در قِبال عمل نیابتی دستمزد دریافت کند.<br>

احکام و شرایطی همچون [[شیعه|شیعه بودن]] نائب، عاقل و [[بلوغ|بالغ]] بودن او برای تحقق نیابت لازم دانسته شده است. [[مجتهد|فقیهان شیعه]] نیابت در عباداتی همچون [[طهارت]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[اعتکاف]]، [[حج]]، [[نماز طواف]]، [[زیارت]]، [[نماز زیارت]]، [[تلاوت قرآن|قرائت قرآن]] و سایر [[مستحب|مستحبات]] را جایز دانسته‌اند.<br>

برای مشروعیت نیابت در عبادت به دلائلی همچون [[حدیث|روایت]]، [[سیره متشرعه]]، [[دلیل عقلی]] و [[شهرت فتوایی]] استدلال شده است.<br>