ابلاغ آیات برائت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مکه]] که بزرگ‌ترین پایگاه [[شرک]] در مقابل پیامبر(ص) بود،<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> در [[سال ۸ هجری قمری|سال هشتم هجری]] در [[فتح مکه]] به دست [[مسلمان|مسلمانان]] افتاد؛<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، ج۳، ص۴۲.</ref> با این حال برخی از قبایل در برابر [[اسلام]] مقاومت می‌کردند.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> تا اینکه در سال نهم هجری که مشهور به [[سنة الوفود|سَنَة الوُفود]] است،<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۷۸، ص۵۳۷.</ref> قبایل بسیاری هیئت‌هایی را به سوی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] فرستادند و اسلام‌آوردن خویش را اعلام کردند.<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۷۸، ص۵۳۷.</ref> با تغییر معادله سیاسی به نفع اسلام، آیات برائت نازل شد که وجود شرک را نپذیرفتی و تحمل‌ناپذیر می‌خواند.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> همچنین درباره نزول این آیات گفته‌اند، مشرکان پیمانی که در [[صلح حدیبیه|صلح حُدَیبیه]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بسته بودند که سه روز مکه را برای حج مسلمانان خلوت کنند<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۵۴.</ref> را نقض کردند و در موسم حج عریان طواف می‌کردند.<ref>نگاه کنید به ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۸۹-۹۰.</ref> در [[تفسیر نمونه]] در تفسیر این آیات، از نقض مکرر پیمان توسط مشرکان سخن گفته شده است. <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۷۲.</ref>