ابلاغ آیات برائت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{تاریخ صدر اسلام}}

'''ابلاغ آیات برائت''' خواندن [[آیات برائت|آیات آغازین سوره توبه]] توسط [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در اجتماع مشرکان در [[مکه]] در [[ذی‌الحجة|ذی‌الحَجّه]] سال نهم قمری است. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] ابتدا این کار را به [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر بن ابی‌قًحافه]] سپرده بود؛ ولی به دستور خداوند آن را بازپس گرفت و برعهده امام علی(ع) گذاشت. حدیثی که این واقعه را بیان می‌کند به صورت [[تواتر|متواتر]] و در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است.  

===چرایی نزول آیات برائت===

[[مکه]] که بزرگ‌ترین پایگاه [[شرک]] در مقابل پیامبر(ص) بود،<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> در [[سال ۸ هجری قمری|سال هشتم هجری]] در [[فتح مکه]] به دست [[مسلمان|مسلمانان]] افتاد؛<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، ج۳، ص۴۲.</ref> با این حال برخی از قبایل در برابر [[اسلام]] مقاومت می‌کردند.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> تا اینکه در سال نهم هجری که مشهور به [[سنة الوفود|سَنَة الوُفود]] است،<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۷۸، ص۵۳۷.</ref> قبایل بسیاری هیئت‌هایی را به سوی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] فرستادند و اسلام‌آوردن خویش را اعلام کردند.<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام محمد، ۱۳۷۸، ص۵۳۷.</ref> با تغییر معادله سیاسی به نفع اسلام، آیات برائت نازل شد که وجود شرک را نپذیرفتی و تحمل‌ناپذیر می‌خواند.<ref>دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹.</ref> همچنین درباره نزول این آیات گفته‌اند، مشرکان پیمانی که در [[صلح حدیبیه|صلح حُدَیبیه]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بسته بودند که سه روز مکه را برای حج مسلمانان خلوت کنند<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۵۴.</ref> را نقض کردند و در موسم حج عریان طواف می‌کردند.<ref>نگاه کنید به ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۸۹-۹۰.</ref>

==محتوای پیام پیامبر(ص)==