توابین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَوّابین''' (به‌معنای توبه‌کنندگان) گروهی از اهالی کوفه که به رهبری [[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صُرَد خُزاعی]] در سال ۶۵ق برای [[خونخواهی امام حسین(ع)]] علیه [[خلافت بنی‌امیه|حکومت بنی‌امیه]] قیام کردند و بسیاری از آنان در جنگ با سپاه [[عبیدالله بن زیاد|ابن‌زیاد]] در [[عین‌الوردة|عینُ الوَرده]] به [[شهادت]] رسیدند.<ref>نگاه کنید به ابن‌سعد، الطبقات الکبیر، ۱۴۲۱ق، ج۸، ص۱۴۸.</ref> برخی از اینان با ارسال نامه به امام حسین(ع) از او دعوت کرده بودند تا به کوفه برود و او را یاری می‌کنند؛ با این حال در [[واقعه کربلا]] امام را یاری نکردند. آنان پس از واقعه کربلا، از کرده خود پشیمان شدند و برای خونخواهی امام حسین علیه حکومت اموی قیام کردند و به توّابین شهرت یافتند.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبیر، ۱۴۲۱ق، ج۵، ص۱۹۷.</ref>

سلیمان بن صرد خزاعی، [[رفاعة بن شداد بجلی|رِفاعة بن شَدّاد بَجَلی]]،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۶۴.</ref> [[مسیب بن نجبه|مُسَیّب بن نَجبه]]، [[عبدالله بن سعد ازدی|عبدالله بن سعد اَزْدی]] و [[عبدالله بن وال تیمی]] از سران توابین بودند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref>

قیام توابین نخستین قیام شیعی پس از [[واقعه کربلا]] است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref>  

{{منابع}}ابن‌سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبیر، علی محمد عمر، مکتبة الخانجی، قاهره، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.