علم امام: تفاوت میان نسخه‌ها
←چالش‌های علمی متأخر
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
از دیگر چالش‌های علمی پیرامون علم امام انتشار کتاب «[[مکتب در فرایند تکامل (کتاب)|مکتب در فرایند تکامل]]» نوشته [[سید حسین مدرسی طباطبایی]] بود. بر اساس تحلیل طباطبایی در این کتاب باور به علم ویژه امامان محصول دوران خاصی از امامت بوده و در شیعیان نخستین چنین باوری یافت نمی‌شد.<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص۳۸-۳۹.</ref> بر اساس تحلیل او پس از همراهی نکردن امام صادق(ع) با قیام‌های ضد بنی‌امیه جایگاه امام در ذهن شیعیان از رهبری سیاسی به رهبری علمی تغییر پیدا کرد و شیعیان بیش از پیش بر علم خاص امامان تأکید می‌کردند.<ref>صیامیان گرجی و همکاران، «تحلیل گفتمانی میراث حدیثی شیعه: مبانی و نتایج»، ص۷۳-۷۴.</ref> | از دیگر چالش‌های علمی پیرامون علم امام انتشار کتاب «[[مکتب در فرایند تکامل (کتاب)|مکتب در فرایند تکامل]]» نوشته [[سید حسین مدرسی طباطبایی]] بود. بر اساس تحلیل طباطبایی در این کتاب باور به علم ویژه امامان محصول دوران خاصی از امامت بوده و در شیعیان نخستین چنین باوری یافت نمی‌شد.<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص۳۸-۳۹.</ref> بر اساس تحلیل او پس از همراهی نکردن امام صادق(ع) با قیام‌های ضد بنی‌امیه جایگاه امام در ذهن شیعیان از رهبری سیاسی به رهبری علمی تغییر پیدا کرد و شیعیان بیش از پیش بر علم خاص امامان تأکید می‌کردند.<ref>صیامیان گرجی و همکاران، «تحلیل گفتمانی میراث حدیثی شیعه: مبانی و نتایج»، ص۷۳-۷۴.</ref> | ||
از دیگر مباحثی که به مباحثات درباره علم امام دامن زده است، مطرح شدن [[نظریه علمای ابرار]]<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص۷۳-۷۵.</ref> در دهه ۱۳۸۰ شمسی در ایران است. به ادعای برخی پژوهش‌گران از جمله مدرسی طباطبایی و [[محسن کدیور]]<ref>کدیور، «قرائت فراموش شده»، ص۹۲-۱۰۲</ref> نظریه علمای ابرار نظریه‌ای است در مقابل نظریه غالیانه و گرایش [[مفوضه]]. اساس نظریه علمای ابرار انکار علم گسترده امامان و هم‌چنین انکار [[ولایت تکوینی]] ایشان است. | از دیگر مباحثی که به مباحثات درباره علم امام دامن زده است، مطرح شدن [[نظریه علمای ابرار]]<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرایند تکامل، ص۷۳-۷۵.</ref> در دهه ۱۳۸۰ شمسی در ایران است. به ادعای برخی پژوهش‌گران از جمله مدرسی طباطبایی و [[محسن کدیور]]<ref>کدیور، «قرائت فراموش شده»، ص۹۲-۱۰۲</ref> نظریه علمای ابرار نظریه‌ای است در مقابل نظریه غالیانه و گرایش [[مفوضه]].{{یاد|گروهی از غالیان که پیامبر و ائمه را خدا نمی خوانند ولی معتقد هستند که خداوند کار جهان از خلق و رزق و اختیار تشریع احکام را به آنان تفویض کرده است. رجوع کنید به: مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۳۴۷}} اساس نظریه علمای ابرار انکار علم گسترده امامان و هم‌چنین انکار [[ولایت تکوینی]] ایشان است. | ||
== موضوعات اختلافی == | == موضوعات اختلافی == | ||