پرش به محتوا

حرز: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳
(ویکی سازی)
خط ۴۱: خط ۴۱:
*[[دعای سیفی|حرز یمانی]]، مشهور به دعای سَیفی، یکی از حرزهای منسوب به [[امام علی(ع)]] است. این حرز، که از آن با عنوان «دعای یمانی» هم یاد شده، <ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۱۳۷</ref> با اسانید و متون متفاوت روایت شده‌است.<ref>رجوع کنید به همان، ص۱۳۷ـ۱۵۳؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۲، ص۲۴۰ـ۲۵۹</ref> بر این حرز، که نام آن همواره بر زبان ایرانیان به ویژه شاعران فارسی‌گو جاری بوده‌است، <ref>برای نمونه رجوع کنید به حافظ، ص۵۹</ref> شرحهایی هم نگاشته‌اند. در این شرحها شارحان درباره مقدمات و آداب به‌کار بستن دعای مزبور و سند و متن آن سخن گفته‌اند.<ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج ۶، ص۱۹۰، ج ۱۲، ص۲۳۵، ج ۱۶، ص۳۰۳</ref>
*[[دعای سیفی|حرز یمانی]]، مشهور به دعای سَیفی، یکی از حرزهای منسوب به [[امام علی(ع)]] است. این حرز، که از آن با عنوان «دعای یمانی» هم یاد شده، <ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۱۳۷</ref> با اسانید و متون متفاوت روایت شده‌است.<ref>رجوع کنید به همان، ص۱۳۷ـ۱۵۳؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۲، ص۲۴۰ـ۲۵۹</ref> بر این حرز، که نام آن همواره بر زبان ایرانیان به ویژه شاعران فارسی‌گو جاری بوده‌است، <ref>برای نمونه رجوع کنید به حافظ، ص۵۹</ref> شرحهایی هم نگاشته‌اند. در این شرحها شارحان درباره مقدمات و آداب به‌کار بستن دعای مزبور و سند و متن آن سخن گفته‌اند.<ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ج ۶، ص۱۹۰، ج ۱۲، ص۲۳۵، ج ۱۶، ص۳۰۳</ref>
*«[[رقعة الجیب|رُقْعَةُ الجَیب]]» نیز حرزی منسوب به [[امام رضا(ع)]] است، که چون کنیز [[حمید بن قحطبه طائی|حُمَیدبن قحطبه]] به هنگام شستن جامه امام آن را در جیب وی یافته، به این‌نام خوانده شده‌است.<ref>ابن‌بابویه، ۱۳۶۳ش، ج ۲، ص۱۳۸؛ ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۴۹</ref> حرز دیگری هم با همین عنوان به [[امام رضا (ع)]] منسوب است.<ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۵۱؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۱۹۴</ref>  
*«[[رقعة الجیب|رُقْعَةُ الجَیب]]» نیز حرزی منسوب به [[امام رضا(ع)]] است، که چون کنیز [[حمید بن قحطبه طائی|حُمَیدبن قحطبه]] به هنگام شستن جامه امام آن را در جیب وی یافته، به این‌نام خوانده شده‌است.<ref>ابن‌بابویه، ۱۳۶۳ش، ج ۲، ص۱۳۸؛ ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۴۹</ref> حرز دیگری هم با همین عنوان به [[امام رضا (ع)]] منسوب است.<ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۵۱؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۱۹۴</ref>  
*به‌همراه داشتن حرز جواد، منسوب به [[امام جواد(ع)]]، نیز در میان شیعیان و ایرانیان چندان متداول بوده که «حرز جواد کسی بودن» و «حرز جواد خود کردن»، به معنای «پیوسته با او بودن» و «همیشه کسی را همراه خود کردن»، مَثَل شده‌است.<ref>رجوع کنید به دهخدا، ذیل «حرز جواد»</ref> در کتب ادعیه و حدیث درباره این حرز، که گویند نخستین بار امام جواد(ع) آن را برای [[مأمون|مأمون عباسی]] نوشته، حکایت شگفت‌انگیزی نقل شده‌است<ref>رجوع کنید به ابن‌طاووس، ۱۴۱۴، ص۵۲ـ۶۰؛ مجلسی، ۱۴۰۳، ج ۹۱، ص۳۵۴ـ ۳۶۱</ref> [[محمد بن حسنعلی شوشتری]]، یکی از عالمان سده دوازدهم و نواده عبداللّه‌بن حسین تستری، نیز رساله‌ای به نام آداب حرز الجواد برای [[حسین صفوی|شاه‌سلطان حسین صفوی]] نوشته‌است.<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۱، ص۱۷</ref>
*[[حرز امام جواد(ع)]]، این حرز نزد [[شیعه]] مشهور است؛<ref>قمی، منتهی الامال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۷۸۱.</ref> چنانچه برخی آن را در میان حرز‌ها و دعاهای مأثور از [[اهل‌بیت(ع)]] برای دفع بلاهای زمینی و آسمانی، حرز امام جواد(ع)، مشهورترین و معتبرترین حرز شمرده‌اند.<ref>شفیعی، آثار و برکات دعا، ۱۴۰۰ش، ص۱۹۸؛ «[https://esmeazam.com/%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7-%D9%88-%D8%AD%D8%B1%D8%B2-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%B9/ علما و حرز امام جواد(ع)]»، مؤسسه اسم اعظم.</ref> این حرز را نخستین بار [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]] برای [[مأمون عباسی]] نوشته و ضمن حکایت شگفت‌انگیزی نقل شده است.<ref>نگاه کنید به:‌ سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۳۸؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۷۷؛ ابن عبدالوهاب، عیون المعجزات، مکتبة الداوری، ص۱۲۴-۱۲۹.</ref> برای این حرز آثار و فواید فراوانی همچون درامان ماندن از شرور و بلاها و ناخوشی‌ها، دفع [[چشم‌زخم]]، حفظ از فقر و گرسنگی و عطش و حفظ از نقصان در دین و معیشیت در زندگی.<ref>نگاه کنید به: سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العبادات، ۱۴۱۱ق، ص۳۶-۴۲؛ سید بن طاووس، الامان من اخطار الاسفار و الازمان، ۱۴۰۹ق، ص۷۴-۸۱.</ref>


==انتساب یا عدم انتساب حرزها به ائمه(ع)==
==انتساب یا عدم انتساب حرزها به ائمه(ع)==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶

ویرایش