حکومت بنی‌مزید: تفاوت میان نسخه‌ها

گفته شده که آنها از اعراب شمالی و بَدَوی بودند<ref>باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۹.</ref> و نسبشان به اعراب مُضَری رسیده<ref>هشام کلبی، جمهره النسب، ۱۴۰۷ق، ص۱۹–۲۱.</ref> و شاخه‌ای از قبیله بزرگ [[بنی‌اسد]] بودند.<ref>باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، ص۱۷۹.</ref> قبیله بنی‌اسد در [[مکه]] و پیرامون آن زندگی می‌کردند و پس از مسلمان شدن در [[سال ۹ هجری قمری]]<ref>طبری، تاریخ الامم و الکلوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۹۶.</ref> و شرکت در [[فتوحات اسلامی|فتوحات]] در دسته‌های جداگانه به مناطق مختلف [[شام]] و [[عراق]] مهاجرت کردند. آنها تا اواسط [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم]] به زندگی ساده خود در بادیه‌های جنوب عراق ادامه دادند.<ref>خضری، «مزیدیان و نقش آنان در گسترش تمدن اسلامی»، ص۷۶–۷۷.</ref> در [[قرن ۴ هجری قمری]] گروهی از بنی‌مزید در [[خوزستان]]<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۷۴؛ ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۳۵۷.</ref> نزدیکی [[حویزه]] و در مناطق بین [[واسط]]، [[بصره]] و [[اهواز]] ساکن شدند و سپس در محلی بین [[کوفه]] و هیت استقرار یافتند.<ref>مهدوی عباس‌آباد، «نگاهی گذرا به تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی سلسله شیعی مذهب مزیدیان (۴۰۳–۵۴۵ه‍.ق)»، ص۲۵۸.</ref>