confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
(ویکی سازی) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در نیمه نخستین سده سیزدهم هجری یکی از عالمان اهل تسنن هند به نام ''عبدالعزیز دهلوی'' که به «سراج الهند» شهرت داشت و با ۳۱ واسطه نسبش به [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم میرسد و صاحب عبقات او را با عنوان شاهصاحب خطاب میکند کتابی را در ردّ اعتقادات و آراء شیعه مخصوصا [[شيعه اثناعشری]] منتشر کرد و آن را «''تحفه اثنا عشریه''» نامید. | در نیمه نخستین سده سیزدهم هجری یکی از عالمان اهل تسنن هند به نام ''عبدالعزیز دهلوی'' که به «سراج الهند» شهرت داشت و با ۳۱ واسطه نسبش به [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم میرسد و صاحب عبقات او را با عنوان شاهصاحب خطاب میکند کتابی را در ردّ اعتقادات و آراء شیعه مخصوصا [[شيعه اثناعشری]] منتشر کرد و آن را «''تحفه اثنا عشریه''» نامید. | ||
وی در این کتاب بدون توجه به مصالح دنیای اسلام و واقعیتهای تاریخ اسلامی و بدون ملاحظه حدود و قواعد علم حدیث و بدون در نظر گرفتن جایگاه [[پیامبر(ص)]] و خاندان پاکش عقاید، اصول، فروع، [[اخلاق]] و سایر آداب و اعمال شیعه را بدون رعایت آداب مناظره و امانتداری در نقل حدیث، هدف | وی در این کتاب بدون توجه به مصالح دنیای اسلام و واقعیتهای تاریخ اسلامی و بدون ملاحظه حدود و قواعد علم حدیث و بدون در نظر گرفتن جایگاه [[پیامبر(ص)]] و خاندان پاکش عقاید، اصول، فروع، [[اخلاق]] و سایر آداب و اعمال شیعه را بدون رعایت آداب مناظره و امانتداری در نقل حدیث، هدف [[تهمت]]ها و افترائات خود قرار داده است. | ||
محمد بن عنایت أحمد خان کشمیری در کتاب [[النزهة الاثنی عشریه]] که در ردّ تحفه نوشته، ثابت کرده، این کتاب در حقیقت، سرقتی از کتاب ''صواقع موبقه'' خواجه نصرالله کابلی است که عبدالعزیز دهلوی آن را با تغییراتی به فارسی برگردانده است. وی در چاپ اول این کتاب به سبب ترس از حاکم شیعی منطقه به نام نواب نجف خان اسم خود را مخفی کرد و مؤلف کتاب را «غلام حلیم» -که مطابق سال تولّد وی بنابر حروف أبجد بود- نامید امّا در چاپ بعدی به نام خود وی منتشر شد. | محمد بن عنایت أحمد خان کشمیری در کتاب [[النزهة الاثنی عشریه]] که در ردّ تحفه نوشته، ثابت کرده، این کتاب در حقیقت، سرقتی از کتاب ''صواقع موبقه'' خواجه نصرالله کابلی است که عبدالعزیز دهلوی آن را با تغییراتی به فارسی برگردانده است. وی در چاپ اول این کتاب به سبب ترس از حاکم شیعی منطقه به نام نواب نجف خان اسم خود را مخفی کرد و مؤلف کتاب را «غلام حلیم» -که مطابق سال تولّد وی بنابر حروف أبجد بود- نامید امّا در چاپ بعدی به نام خود وی منتشر شد. |