Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۱۳۲
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
برخی از نویسندگان با استناد به فرازهایی از این زیارتنامه، در صدور آن از معصوم تردید کردهاند؛ از جمله: | برخی از نویسندگان با استناد به فرازهایی از این زیارتنامه، در صدور آن از معصوم تردید کردهاند؛ از جمله: | ||
* «بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَی الْخُدُودِ، لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافرات؛ زنان از پسِ پردههای خیمه خارج شدند، در حالی که گیسوان برگونهها پراکنده نموده بودند، بر صورتهایشان سیلی میزدند و نقاب از چهره افکنده بودند»: میگویند این عبارت با مبانی دینی شیعه سازگار نیست؛ چراکه در روایات، از پریشان کردن مو و لطمهزدن به صورت نهی شده است. همچنین چنین کاری با مقام صبر زنان اهلبیت، به ویژه [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] در برابر [[امتحان الهی]] سازگار نیست.<ref>رنجبر، «پژوهشی در بارة دو زیارت ناحیه و زیارت رجبیّه»، ص۶۵-۶۶.</ref> | * «بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَی الْخُدُودِ، لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافرات؛ زنان از پسِ پردههای خیمه خارج شدند، در حالی که گیسوان برگونهها پراکنده نموده بودند، بر صورتهایشان سیلی میزدند و نقاب از چهره افکنده بودند»: میگویند این عبارت با مبانی دینی شیعه سازگار نیست؛ چراکه در روایات، از پریشان کردن مو و لطمهزدن به صورت نهی شده است. همچنین چنین کاری با مقام صبر زنان اهلبیت، به ویژه [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب(س)]] در برابر [[امتحان الهی]] سازگار نیست.<ref>رنجبر، «پژوهشی در بارة دو زیارت ناحیه و زیارت رجبیّه»، ص۶۵-۶۶.</ref> | ||
* «وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلی صَدْرِکَ، وَ مُولِغٌ سَیفَهُ عَلی | * «وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلی صَدْرِکَ، وَ مُولِغٌ سَیفَهُ عَلی نَحْرِکَ، قابِضٌ عَلی شَیبَتِکَ بِیدِهِ، ذابِحٌ لَکَ بِمُهَنَّدِهِ؛ شمر روی سینهات نشست و شمشیرش را به حنجرت فروبرد و ریشت را به دست گرفت و با شمشیرش، تو را ذبح کرد»: این عبارت با گزارشهای دیگری که حاکی از این است که سر امام حسین را از پشت بریدند سازگار نیست.<ref>رنجبر، «پژوهشی در بارة دو زیارت ناحیه و زیارت رجبیّه»، ص۶۷.</ref> | ||
==سند زیارت== | ==سند زیارت== | ||
زیارت ناحیه مقدسه در کتاب [[المزار الکبیر (کتاب)| المزار الکبیر]] اثر [[محمد بن جعفر مشهدی|ابنمشهدی]] (درگذشت: ۵۹۵ق) نقل شده است.<ref> ابنمشهدی، المزار الکبیر، ۱۳۷۸ش، ص۴۹۶-۵۱۹.</ref> او در آغاز این کتاب گفته است آنچه در این کتاب آوردهام از طریق راویان [[ثقه]] به سادات میرسد.<ref> ابنمشهدی، المزار الکبیر، ۱۳۷۸ش، ص۲۷.</ref> برخی با استناد به اینکه منظور از سادات، [[امامان شیعه|امامان معصوم]] هستند، روایات این کتاب را معتبر و صحیح میدانند، هرچند [[حدیث مرسل|مرسل]] باشند.<ref>احسانیفر، «اعتبار سندی زیارتهای ناحیه مقدسه»، ص۵۳.</ref> همچنین این جمله او را از [[توثیقات عام]] شمردهاند که از نظر برخی رجالیان بر وثاقت تمام راویان کتاب دلالت دارد.<ref>موسوی غریفی، قواعد الحدیث، بیتا، ص۱۸۸.</ref> | |||
اما [[سید ابوالقاسم خویی|آیتالله خویی]] در کتاب [[معجم رجال الحدیث (کتاب)|مُعجَمُ رجالِ الحدیث]]، اعتبار کتاب المزار الکبیر را نمیپذیرد و ابنمشهدی را مجهولالهویه میداند.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۵۱.</ref> [[محمدهادی یوسفی غروی]] (تولد: ۱۳۲۷ش) تاریخپژوه نیز در سند این زیارت تردید کرده است. او گفته است برخی از مطالب این زیارت با مسلّمات تاریخ و اخبار معتبر [[مقتل|مقاتل]] سازگاری ندارد.<ref>[https://tarikhi.com/conferences-meetings/بررسی-تحلیلی-سیر-مقتل-نگاری-عاشورا/ بررسی تحلیلی سیر مقتلنگاری عاشورا]، پژوهشهای تاریخی، فرهنگی و تمدنی.</ref> با این حال به باور [[نجمالدین طبسی]] (تولد: ۱۳۳۴ش) حدیثپژوه ، اعتماد ابنطاووس، [[شهید اول]]، [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]، [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] و... موجب اطمینان به وثاقت ابنمشهدی میشود.<ref>طبسی، «زیارت ناحیه مقدسه»، ص۲۰۹.</ref> | |||
==زیارت منقول از سید مرتضی == | ==زیارت منقول از سید مرتضی == |