آیه ۲۰۴ سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

| درباره        = [[مسلمان|مسلمانان]]

| سایر          =

}}

'''آیه ۲۰۴ سوره اعراف''' درباره [[مسلمان|مسلمانانی]] است که [[خدا|خداوند]] از آن‌ها می‌خواهد هنگام [[تلاوت|قرائت قرآن]]، سکوت کنند و گوش فرا دهند تا مورد رحمتش قرار گیرند. [[شیخ حر عاملی]]، ذیل باب عدم جواز قرائت قرآن در [[نماز]]، [[حدیث|روایتی]] از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل کرده که حضرت از این [[آیه]] استفاده کرده است. [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه، دلیل اِنصات (سکوت) و اِسْتِماع (شنیدن) را پی‌بردن به [[اعجاز قرآن]] دانسته است. [[سلام|سلام کردن]]، سخن گفتن، پرسیدن از تعداد رکعات بین نماز و جوان انصاری که با صدای بلند شروع به خواندن قرآن پشت سر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] کرد، از جمله مواردی است که مفسران شیعه در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه ذکر کرده‌اند.