پرش به محتوا

آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۱۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۷: خط ۷:


==اهمیت==
==اهمیت==
در قرآن [[ایمان]] به آخرت همراه با ایمان به [[خدا]] و ایمان به [[نبوت]]، از ارکان اساسی [[دین اسلام]] به شمار آمده است. در بیش از ۳۰ [[آیه]] ایمان به آخرت با ایمان به خدا یک جا یاد شده است.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> همه فرقه‌های اسلامی، ایمان به آخرت را از [[ضروریات دین]] می‌دانند و منکر آن را خارج از اسلام به شمار می‌آورند.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> در [[قرآن]] و [[حدیث]] و آثار عالمان مسلمان نیز اعتقاد به عالم آخرت محور اساسی اعتقاداتی شمرده شده که به ورای زندگی دنیا و پس از [[مرگ]] مربوط می‌شود. مانند [[برزخ]]، [[قیامت]]، [[رستاخیز]]، [[صراط]]، [[حساب]]، [[شفاعت]]، [[بهشت]] و [[دوزخ]].<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>
در قرآن [[ایمان]] به آخرت همراه با ایمان به [[خدا]] و ایمان به [[نبوت]]، از ارکان اساسی [[دین اسلام]] به شمار آمده است. در بیش از ۳۰ [[آیه]] ایمان به آخرت با ایمان به خدا یک جا یاد شده است.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> همه فرقه‌های اسلامی، ایمان به آخرت را از [[ضروریات دین]] می‌دانند و منکر آن را خارج از اسلام به شمار می‌آورند.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> در آثار عالمان مسلمان نیز اعتقاد به عالم آخرت محور اساسی اعتقاداتی شمرده شده که به ورای زندگی دنیا و پس از [[مرگ]] مربوط می‌شود. مانند [[برزخ]]، [[قیامت]]، [[رستاخیز]]، [[صراط]]، [[حساب]]، [[شفاعت]]، [[بهشت]] و [[دوزخ]].<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>


==ویژگی‌ها==
==ویژگی‌ها==
در قرآن اوصافی برای آخرت بیان شده است؛ از جمله<ref>برگرفته از مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>:
در قرآن اوصافی برای آخرت بیان شده است؛ از جمله<ref>برگرفته از مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>:
*در عالم آخرت نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت انسانی در کار نیست. در آن جهان، هر انسانی انفرادی در پیشگاه خدا حاضر می‌شود و هستی خود را ادامه می‌دهد.{{یادداشت|همه آنان که در آسمان‌ها و زمین‌اند... تنها به پیشگاه خدا می‌آیند.(سوره مریم، آیه ۹۳ـ ۹۵)}}
*در آخرت نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت انسانی در کار نیست. در آن جهان، هر انسانی انفرادی در پیشگاه خدا حاضر می‌شود و هستی خود را ادامه می‌دهد.{{یادداشت|همه آنان که در آسمان‌ها و زمین‌اند... تنها به پیشگاه خدا می‌آیند.(سوره مریم، آیه ۹۳ـ ۹۵)}}
*در آن جهان، هر انسانی تنها با نتیجه افکار و اعمالی که در زندگی دنیوی داشته است، سر و کار دارد.{{یادداشت|انسان را جز کوشش وی، چیزی نیست.(سوره نجم، آیه ۳۹)}}
*در آخرت، انسان‌ها تنها با نتیجه افکار و اعمالی که در زندگی دنیوی داشته‌اند، سر و کار دارد.<ref>سوره نجم، آیه ۳۹.</ref>
*از تردیدها و حیرت‌هایی که برای تشخیص حقایق جهان هستی در دنیا گریبان‌گیر آدمی می‌شود، در آن جهان خبری نیست.
*در آخرت حقیقت بر انسان‌ها مکشوف است و از تردیدهایی که برای تشخیص حقیقت در دنیا گریبان‌گیر آدمی است، در آنجا خبری نیست.<ref>سوره ق، آیه ۲۲.</ref>
*در آنجا حقیقت ناب بر همه انسان‌ها مکشوف است. نه «نظر» در آنجا معنا دارد و نه اختلاف‌نظر.{{یادداشت|تو از این [[رستاخیز]] در غفلت بودی، ما پرده را از برابر تو برگرفتیم و چشم تو امروز بیناست.(سوره ق، آیه ۲۲)}}
*در آخرت بر انسان آشکار می‌گردد که در این جهان هیچ یک از علل و اسباب، در تأثیر استقلال نداشته‌اند و همیشه مؤثر واقعی فقط خداوند بوده است.<ref>سوره نور، آیه ۲۵.</ref>
*هنگامی که انسان وارد عالم آخرت می‌شود، بر او آشکار می‌گردد که در این جهان هیچ یک از علل و اسباب، در تأثیر استقلال نداشته‌اند و همیشه مؤثر واقعی فقط خداوند بوده است.{{یادداشت|در روز رستاخیز خدا پاداش ایشان را بی‌کاستی خواهد داد و ایشان خواهند دانست که تنها حق آشکار خدا است.(سوره نور، آیه ۲۵)}}
*آنچه در آخرت به انسان می‌رسد، یا [[نعمت]] است یا [[عذاب]]. نعمت‌ها و عذاب‌های اخروی از نظر ایجاد لذت و درد برای آدمی با نعمت‌ها و عذاب‌های دنیا قابل مقایسه نیست و کمیت و کیفیت آن‌ها به حدود شناخته شده در این جهان محدود نیست.{{یادداشت|در آنجا (در [[بهشت]]) است آنچه جان‌ها آرزو کند و چشم‌ها را خوش آید و شما در آن جاودانان خواهید بود‌(سوره زخرف، آیه ۷۱)؛ کسی که روی بگرداند و [[کافر]] شود، خدا او را به بزرگ‌ترین عذاب‌ها معذب خواهد ساخت.(سوره غاشیه، آیه ۲۳ـ۲۴)}}
*آنچه در عالم آخرت به انسان می‌رسد، یا [[نعمت]] است یا [[عذاب]]. نعمت‌ها و عذاب‌های اخروی از نظر ایجاد لذت و درد برای آدمی با نعمت‌ها و عذاب‌های دنیا قابل مقایسه نیست و کمیت و کیفیت آن‌ها به حدود شناخته شده در این جهان محدود نیست.{{یادداشت|در آنجا (در [[بهشت]]) است آنچه جان‌ها آرزو کند و چشم‌ها را خوش آید و شما در آن جاودانان خواهید بود‌(سوره زخرف، آیه ۷۱)؛ کسی که روی بگرداند و [[کافر]] شود، خدا او را به بزرگ‌ترین عذاب‌ها معذب خواهد ساخت.(سوره غاشیه، آیه ۲۳ـ۲۴)}}
*در [[قرآن]] «بهشت‌ها» که به پهنای آسمان‌ها و زمین است و «خشنودی خدا» که از بهشت‌ها بسی بزرگ‌تر است، دو مظهر اساسی نعمت‌های اخروی معرفی شده است.{{یادداشت|خدا به مردان و زنان [[ایمان|مؤمن]]، بهشت‌هایی را که از زیر درختان آن‌ها جوی‌ها روان است وعده داده و اینان در بهشت جاودانند و خشنودی خدا از آن هم برتر است(سوره توبه، آیه ۷۲)}}
*در [[قرآن]] «بهشت‌ها» که به پهنای آسمان‌ها و زمین است و «خشنودی خدا» که از بهشت‌ها بسی بزرگ‌تر است، دو مظهر اساسی نعمت‌های اخروی معرفی شده است.{{یادداشت|خدا به مردان و زنان [[ایمان|مؤمن]]، بهشت‌هایی را که از زیر درختان آن‌ها جوی‌ها روان است وعده داده و اینان در بهشت جاودانند و خشنودی خدا از آن هم برتر است(سوره توبه، آیه ۷۲)}}
*آتش [[جهنم]] و «محجوبیت از خداوند» دو مظهر اساسی عذاب اخروی به شمار آمده است.{{یادداشت|چنین نیست (که کافران می‌پندارند)، ایشان در آن روز از رحمت خداوند خویش محجوبند. آنگاه ایشان به [[دوزخ]] افکنده خواهند شد.(سوره مطففین،۱۵ـ۱۶)}}
*آتش [[جهنم]] و «محجوبیت از خداوند» دو مظهر اساسی عذاب اخروی به شمار آمده است.{{یادداشت|چنین نیست (که کافران می‌پندارند)، ایشان در آن روز از رحمت خداوند خویش محجوبند. آنگاه ایشان به [[دوزخ]] افکنده خواهند شد.(سوره مطففین،۱۵ـ۱۶)}}
*همه انسان‌هایی که در عالم آخرت به نعمت یا عذاب می‌رسند، در درجات نعمت و یا [[درکات جهنم|درکات عذاب]] مساوی نیستند. این درجات و درکات متناسب با افکار و اعمال انسان‌ها در این جهان، مراتب بسیار متفاوت دارد.{{یادداشت|درجات و مراتب آخرت برتر و بزرگ‌تر است.(سوره اسراء، آیه ۲۱)}}
*انسان‌هایی که در عالم آخرت به نعمت یا عذاب می‌رسند، در درجات نعمت و یا [[درکات جهنم|درکات عذاب]] مساوی نیستند. این درجات و درکات متناسب با افکار و اعمال انسان‌ها در این جهان، مراتب بسیار متفاوت دارد.<ref>سوره اسراء، آیه۱.</ref>
*در عالم دنیا ممکن است عواملی انسان را از رسیدن به نتایج پاره‌ای از کوشش‌های دنیوی باز دارد، ولی در عالم آخرت، همه نتایج تمام افکار و اعمال آدمی به وی می‌رسد و هیچ عاملی از این وصول ممانعت نمی‌کند.{{یادداشت|هر کس به اندازه ذره‌ای کار نیک کند [پاداش] آن را خواهد دید و هر‌کس به اندازه ذره‌ای کار بد کند، به کیفرش خواهد رسید.(سوره زلزله، آیه ۷ـ‌۸)}}
*در دنیا ممکن است عواملی انسان را از رسیدن به نتایج پاره‌ای از کوشش‌های دنیوی باز دارد، ولی در آخرت، همه نتایج افکار و اعمال آدمی به وی می‌رسد.<ref>سوره زلزله، آیه ۷ـ‌۸.</ref>
*در عالم آخرت مغفرت و رحمت الهی، بسیاری از آدمیان را که شایسته این مغفرت و رحمت باشند، از عذاب اخروی نجات خواهد داد.{{یادداشت|در آخرت (برای [[کافر|کافران]]) عذاب سخت و (برای [[مؤمن|مؤمنان]]) آمرزش و خشنودی خداوند خواهد بود.(سوره حدید، آیه ۲۰)}}
*در آخرت، بسیاری از آدمیان را که شایسته مغفرت و رحمت الهی باشند، از عذاب نجات خواهد داد.<ref>سوره حدید، آیه۲۰.</ref>
*کارهای نیک آدمی در دنیا چون «بذر» است و در عالم آخرت، نتایج آن چون کشت (حَرْث) بیرون خواهد آمد و به صاحب عمل خواهد رسید. آنان که همه تلاش خود را فقط برای رسیدن به بهره‌های دنیا به کار برند، در آخرت هیچ بهره‌ای ندارند.{{یادداشت|هر‌کس بهره آخرت را بخواهد، بر بهره او خواهیم افزود و هر‌کس دنیا را بخواهد به او از دنیا نصیبی خواهیم داد و او در آخرت نصیبی نخواهد داشت.(سوره شوری، آیه ۲۰)}}
*کارهای نیک آدمی در دنیا چون «بذر» است و در عالم آخرت، نتایج آن چون کشت (حَرْث) بیرون خواهد آمد و به صاحب عمل خواهد رسید.<ref>سوره شوری، آیه۲۰.</ref>
*از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه آن‌ها که در آسمان‌ها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}}
*از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه موجودات که در آسمان‌ها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}}
* بر اساس آموزه‌های قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت می‌کند گواه این مطلب است.
* بر اساس آموزه‌های قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت می‌کند گواه این مطلب است.
== جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته==