۱۷٬۰۷۶
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''آخِرَت''' جهان پس از مرگ است که در آن انسانها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت میکنند. آخرت در برابر دنیا است و در همه ادیانِ آسمانی، از آن سخن گفته شده است. | '''آخِرَت''' جهان پس از مرگ است که در آن انسانها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت میکنند. آخرت در برابر دنیا است و در همه ادیانِ آسمانی، از آن سخن گفته شده است. | ||
== | ==چیستی== | ||
آخرت در [[قرآن]]، [[سنت]] و فرهنگ اسلامی به معنای «جهان دیگر» است که در برابر دنیا قرار دارد و در آن انسانها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت میکنند.{{مدرک}} | آخرت در [[قرآن]]، [[سنت]] و فرهنگ اسلامی به معنای «جهان دیگر» است که در برابر دنیا قرار دارد و در آن انسانها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت میکنند.{{مدرک}} | ||
در قرآن از آخرت به الیومُ الآخِرُ و دارُالقَرار نیز یاد شده است. در احادیث منقول از [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه]] واژههای «آخرت» و «الیوم الآخر» در برابر «الدنیا» به کار برده شده و منظور از آن، عالم آخرت است.{{یادداشت|به عنوان نمونه امام علی (ع) فرمود: آنچه موجب کم شدن بهرههای دنیا و افزایش بهرههای آخرت شود بهتر است از آنچه بهره آخرت را بکاهد و بهره دنیا را بیفزاید. نهج البلاغه، ۲۲۴}} | در قرآن از آخرت به الیومُ الآخِرُ و دارُالقَرار نیز یاد شده است. در احادیث منقول از [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه]] واژههای «آخرت» و «الیوم الآخر» در برابر «الدنیا» به کار برده شده و منظور از آن، عالم آخرت است.{{یادداشت|به عنوان نمونه امام علی (ع) فرمود: آنچه موجب کم شدن بهرههای دنیا و افزایش بهرههای آخرت شود بهتر است از آنچه بهره آخرت را بکاهد و بهره دنیا را بیفزاید. نهج البلاغه، ۲۲۴}} | ||
== | ==اهمیت== | ||
در قرآن [[ایمان]] به آخرت همراه با ایمان به [[خدا]] و ایمان به [[نبوت]]، از ارکان اساسی [[دین اسلام]] به شمار آمده است. در بیش از ۳۰ [[آیه]] ایمان به آخرت با ایمان به خدا یک جا یاد شده است.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> همه فرقههای اسلامی، ایمان به آخرت را از [[ضروریات]] | در قرآن [[ایمان]] به آخرت همراه با ایمان به [[خدا]] و ایمان به [[نبوت]]، از ارکان اساسی [[دین اسلام]] به شمار آمده است. در بیش از ۳۰ [[آیه]] ایمان به آخرت با ایمان به خدا یک جا یاد شده است.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> همه فرقههای اسلامی، ایمان به آخرت را از [[ضروریات دین]] میدانند و منکر آن را خارج از اسلام به شمار میآورند.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> در [[قرآن]] و [[حدیث]] و آثار عالمان مسلمان نیز اعتقاد به عالم آخرت محور اساسی اعتقاداتی شمرده شده که به ورای زندگی دنیا و پس از [[مرگ]] مربوط میشود. مانند [[برزخ]]، [[قیامت]]، [[رستاخیز]]، [[صراط]]، [[حساب]]، [[شفاعت]]، [[بهشت]] و [[دوزخ]].<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> | ||
== | ==ویژگیها== | ||
در قرآن اوصافی برای آخرت بیان شده است؛ | در قرآن اوصافی برای آخرت بیان شده است؛ از جمله<ref>برگرفته از مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>: | ||
*در عالم آخرت نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت انسانی در کار نیست. در آن جهان، هر انسانی | *در عالم آخرت نظام اجتماعی و تعاون و مدنیت انسانی در کار نیست. در آن جهان، هر انسانی انفرادی در پیشگاه خدا حاضر میشود و هستی خود را ادامه میدهد.{{یادداشت|همه آنان که در آسمانها و زمیناند... تنها به پیشگاه خدا میآیند.(سوره مریم، آیه ۹۳ـ ۹۵)}} | ||
*در آن جهان، هر انسانی تنها با نتیجه افکار و | *در آن جهان، هر انسانی تنها با نتیجه افکار و اعمالی که در زندگی دنیوی داشته است، سر و کار دارد.{{یادداشت|انسان را جز کوشش وی، چیزی نیست.(سوره نجم، آیه ۳۹)}} | ||
*از تردیدها و حیرتهایی که برای تشخیص حقایق جهان هستی در دنیا گریبانگیر آدمی میشود، در آن جهان خبری نیست. | *از تردیدها و حیرتهایی که برای تشخیص حقایق جهان هستی در دنیا گریبانگیر آدمی میشود، در آن جهان خبری نیست. | ||
*در آنجا حقیقت ناب بر همه انسانها مکشوف است. نه «نظر» در آنجا معنا دارد و نه | *در آنجا حقیقت ناب بر همه انسانها مکشوف است. نه «نظر» در آنجا معنا دارد و نه اختلافنظر.{{یادداشت|تو از این [[رستاخیز]] در غفلت بودی، ما پرده را از برابر تو برگرفتیم و چشم تو امروز بیناست.(سوره ق، آیه ۲۲)}} | ||
*هنگامی که انسان وارد عالم آخرت میشود، بر او آشکار میگردد که در این جهان هیچ یک از علل و اسباب، در تأثیر استقلال نداشتهاند و همیشه مؤثر واقعی فقط خداوند بوده است.{{یادداشت|در روز رستاخیز خدا پاداش ایشان را بیکاستی خواهد داد و ایشان خواهند دانست که تنها حق آشکار خدا است.(سوره نور، آیه ۲۵)}} | *هنگامی که انسان وارد عالم آخرت میشود، بر او آشکار میگردد که در این جهان هیچ یک از علل و اسباب، در تأثیر استقلال نداشتهاند و همیشه مؤثر واقعی فقط خداوند بوده است.{{یادداشت|در روز رستاخیز خدا پاداش ایشان را بیکاستی خواهد داد و ایشان خواهند دانست که تنها حق آشکار خدا است.(سوره نور، آیه ۲۵)}} | ||
*آنچه در عالم آخرت به انسان میرسد، یا [[نعمت]] است یا [[عذاب]]. نعمتها و عذابهای اخروی از نظر ایجاد لذت و درد برای آدمی با نعمتها و عذابهای دنیا قابل مقایسه نیست و کمیت و کیفیت آنها به حدود شناخته شده در این جهان محدود نیست.{{یادداشت|در آنجا (در [[بهشت]]) است آنچه جانها آرزو کند و چشمها را خوش آید و شما در آن جاودانان خواهید بود(سوره زخرف، آیه ۷۱)؛ کسی که روی بگرداند و [[کافر]] شود، خدا او را به بزرگترین عذابها معذب خواهد ساخت.(سوره غاشیه، آیه ۲۳ـ۲۴)}} | *آنچه در عالم آخرت به انسان میرسد، یا [[نعمت]] است یا [[عذاب]]. نعمتها و عذابهای اخروی از نظر ایجاد لذت و درد برای آدمی با نعمتها و عذابهای دنیا قابل مقایسه نیست و کمیت و کیفیت آنها به حدود شناخته شده در این جهان محدود نیست.{{یادداشت|در آنجا (در [[بهشت]]) است آنچه جانها آرزو کند و چشمها را خوش آید و شما در آن جاودانان خواهید بود(سوره زخرف، آیه ۷۱)؛ کسی که روی بگرداند و [[کافر]] شود، خدا او را به بزرگترین عذابها معذب خواهد ساخت.(سوره غاشیه، آیه ۲۳ـ۲۴)}} | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
*از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه آنها که در آسمانها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}} | *از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه آنها که در آسمانها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}} | ||
* بر اساس آموزههای قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت میکند گواه این مطلب است. | * بر اساس آموزههای قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت میکند گواه این مطلب است. | ||
== جستارهای وابسته== | |||
* [[معاد]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* مجتهد شبستری، محمد، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد۱. | * مجتهد شبستری، محمد، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد۱. | ||
*نهج البلاغه، به کوشش محمد عبده، مصر، مطبعه الاستقامه. | *نهج البلاغه، به کوشش محمد عبده، مصر، مطبعه الاستقامه. | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* منبع مقاله: [http://lib.eshia.ir/23022/1/101 دایرةالمعارف بزرگ اسلامی] | * منبع مقاله: [http://lib.eshia.ir/23022/1/101 دایرةالمعارف بزرگ اسلامی] |
ویرایش