Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۴
ویرایش
ابوالریحانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اَبو الرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴</ref> است | '''اَبو الرّیْحانَتَیْن''' به‌معنای پدر دو ریحانه از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|کنیه‌های پیامبر(ص)]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.</ref> و [[کنیه‌های امام علی(ع)]]<ref>طبرسی، إعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۱۵۴؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴</ref> است. ریحانه به‌معنای هر نوع گیاه خوشبو است.<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه «ریحان»، ۱۳۹۰ش، ج۴، ص۳۷۷۱.</ref> | ||
[[پیامبر(ص)]] در مواردی گفته است [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] ریحانه‌های من هستند. <ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref>{{یادداشت| [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب احقاق الحق ج۱۰ ازص۵۹۹ تا ص ۶۲۶روایاتی را از کتب و منابع معتبر اهل سنت نقل کرده که پیامبر(ص) حسن و حسین را به عنوان دو ریحانه خویش معرفی کرده است.}}در برخی مواقع این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز بکار رفته است. به عنوان نمونه در مناقب روایت است که پیامبر(ص) حتی در حال نماز با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با او برخورد می کرد و در پاسخ به سؤال اصحاب و تعجب آنان ازاین برخورد می‌فرمود: «إن هذا ريحانتي» این ریحانه من است. <ref>ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref> و به [[حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> به عنوان نمونه خوارزمی در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین]] روایتی از پیامبر(ص) نقل کرده که سه روز پیش از وفاتش به امیرالمؤمنین(ع) با این عنوان سلام کرده است: سلام الله عليك أبا الرّيحانتين أوصيك بريحانتيّ من الدّنيا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین(پدر دو ریحانه) تو را به دو ریحانه ام در دنیا(حسن وحسین) توصیه می کنم. <ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص ۱۰۳.</ref> | [[پیامبر(ص)]] در مواردی گفته است [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] ریحانه‌های من هستند. <ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۸.</ref>{{یادداشت| [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب احقاق الحق ج۱۰ ازص۵۹۹ تا ص ۶۲۶روایاتی را از کتب و منابع معتبر اهل سنت نقل کرده که پیامبر(ص) حسن و حسین را به عنوان دو ریحانه خویش معرفی کرده است.}}در برخی مواقع این تعبیر از سوی پیامبر(ص) درباره امام حسن(ع) به تنهایی نیز بکار رفته است. به عنوان نمونه در مناقب روایت است که پیامبر(ص) حتی در حال نماز با مهربانی و عطوفت بسیار زیاد با او برخورد می کرد و در پاسخ به سؤال اصحاب و تعجب آنان ازاین برخورد می‌فرمود: «إن هذا ريحانتي» این ریحانه من است. <ref>ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب، ج۳، ص ۱۸۸.</ref> و به [[حضرت علی(ع)]] نیز ابو الریحانتین گفته می‌شود.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۶۸.</ref> به عنوان نمونه خوارزمی در [[مقتل الحسین (خوارزمی)|مقتل الحسین]] روایتی از پیامبر(ص) نقل کرده که سه روز پیش از وفاتش به امیرالمؤمنین(ع) با این عنوان سلام کرده است: سلام الله عليك أبا الرّيحانتين أوصيك بريحانتيّ من الدّنيا. سلام خدا بر تو اباالریحانتین(پدر دو ریحانه) تو را به دو ریحانه ام در دنیا(حسن وحسین) توصیه می کنم. <ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ج۱، ص ۱۰۳.</ref> | ||