روح انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اصلی|جاودانگی}}

بقای روح پس از [[مرگ]] و جدایی از بدن را از معارف مهم قرآن<ref>سبحانی، اصالت روح از نظر قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۴۷.</ref> و از اصول اعتقادی دین و دینداری شمرده‌اند.<ref>زمردیان،‌ حقیقت روح، ۱۳۸۳ش، ص۸۸ و ۸۹.</ref> به گفته [[جعفر سبحانی]]، بقای روح پس از مرگ، در فلسفه اسلامی به یک مسئله قطعی درآمده و همه فیلسوفان بزرگ مسلمان همچون [[ابن سینا]]، [[شهاب‌الدین سهروردی|شیخ اشراق]] و [[ملاصدرا]] به آن اعتقاد دارند.<ref>سبحانی، اصالت روح از نظر قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۴۹.</ref> برخی متکلمان شیعی همچون شیخ صدوق<ref>شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۴۷.</ref> نیز معتقدند که روح جاودانه است و با مرگ بدن از بین نمی‌رود. در مقابل شیخ مفید، بقا و جاودانگی روح را با آیاتی مانند «کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ وَیَبْقَىٰ وَجْهُ رَ‌بِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَ‌امِ؛ هر چه بر [زمین‌] است فانی‌شونده است و ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی خواهد ماند.»<ref>سوره الرحمن، آیه ۲۶ و ۲۷.</ref> در تضاد دانسته و آن را نظر فیلسوفان ملحد و طرفداران تناسخ شمرده است.<ref>مفید، تصحیح اعتقادات الامامیه، ۱۴۱۳ق، ص۸۷.</ref> به گفته حسن معلمی، همه اندیشمندان مسلمان به خلاف ظاهر عبارت شیخ مفید، روح و نفس را باقی و جاویدان می‌دانند.<ref>معلمی، نفس و روح در فلسفه اسلامی و آیات و روایات، ۱۳۹۶ش، ص۱۲۶.</ref>

از نظر [[ناصر مکارم شیرازی]]، آیه ۱۱ سوره سجده که با تعبیر «توفی» دلالت بر [[قبض روح]] دارد،‌ نشان می‌دهد که روح استقلال دارد و پس از جدایی از بدن باقی می‌ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۱۳۹ و ۱۴۰.</ref> آیت‌الله سبحانی نیز معتقد است آیه ۱۵۴ سوره بقره، آیه ۲۵-۲۷ سوره یس و آیه ۲۵ سوره نوح نیز به صراحت بر بقای روح پس از مرگ دلالت دارند.<ref>سبحانی، اصالت روح از نظر قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۵۱-۵۸.</ref>